Миленик

Миленик^[1][2] — интимен соработник или придружник на владетел или друга важна личност.

Коњанички портрет на гроф-војводата од Оливарес, дело на Диего Веласкес

Во посткласична и рана модерна Европа, меѓу другите места, поимот се користел за поединци на кои владетелот им делегирал значајна политичка моќ. Оваа појава особено честа била во 16 и 17 век, кога владеењето станало премногу сложено за многу наследни владетели без многу интерес или талент за тоа, а политичките институции сè уште се развивале. Од 1600 до 1660 година години во голем дел од Европа, особено во Шпанија, Англија, Франција и Шведска, имало посебни сукцесии на семоќни министри миленици.^[3]

Овој поим понекогаш се користи и од писателите кои сакаат да ги избегнат поимите како „кралска љубовница“, „пријател“, „придружник“ или „љубовник“ (од кој било пол). Неколку миленички/миленици имале сексуални односи со монархот (или со сопругата на монархот). Чувствата на монархот кон миленикот се движеле од едноставна верба во неговите способности до различни степени на емоционална наклонетост и зависност, а понекогаш вклучувале и сексуална заљубеност.

Поимот има вграден елемент на неодобрување и Оксфордскиот англиски речник го дефинира како „Оној кој стои претерано високо во корист на принцот“.

Кнезот Григориј Потемкин