Ограничување на брзината
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ограничување на брзината се користи во повеќето земји за да се постави максималната (или минимум во некои случаи) брзината со која возилата може законски да патуваат на одредени делови од патот. Ограничувањата на брзината може да биде променлива, а во некои места брзината е неограничена (на пр. некои Автопати во Германија). Ограничувањата на брзината се обично покажани на сообраќајниот знак. Ограничувањата на брзината најчесто се поставени од страна на законодавнит тела на земјата или регионот и се спроведува од страна на националните или регионалните полициски или судски органи.

Првиот максимум за ограничување на брзината е 16 км/ч, ограничување воведено во Велика Британија во 1861 година. Највисоко објавено ограничување на брзина во светот е 140 км/ч, која се однесува на некои автопати во Полска[1] и Бугарија;[2] исто така во Тексас ограничувањето е 137 км/ч .[3] Сепак, некои патишта немаат ограничување на брзина за одредени класи на возила. Најпознати се оние помалку оптоварени магистрали (автобанови) во Германија,[4] каде автомобилот возачите немаат мандат максимална брзина. Мерењата од германската држава Бранденбург во 2006 година покажа дека просечната брзина на 142 км/ч[convert: unknown unit] на 6-лејн дел од autobahn во слободен проток услови.[5] Руралните патишта на островот Ман и индиските држави Андра Прадеш,[6] Mахараштраa,[7] и Telangana,[8] исто така недостаток ограничувањата на брзината.
Remove ads
Прописи

Белешки
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
