Осиромашување на озонскиот слој

Осиромашувањето на озонската обвивка претставува бавен процес на постојано намалување на концентрацијата на озонот во стратосферата на Земјата, во т.н. озонска обвивка, од околу 4% вкупниот волумен во текот на една декада. Од крајот на 1970-тите години, намалувањето на концентрацијата на озонот во стратосферата е многу поголемо во поларните региони. Тој феномен се нарекува озонска дупка.

Слика на најголемата озонска дупка над Антарктикот забележана во септември 2006.

Во механизмот на настанување на озонската дупка во поларните региони многу важна улога имаат хлорот и бромот кои го катализираат процесот на разложување на озонот.^[1] Главен извор на овие халогени во стратосферата е претставуваат хлорофлуоро карбонатите (се означуваат како: CFC соединенија). Овие соединенија се нарекуваат фреони.^[2]