Поморје

Поморје, познат (во множина) како Земји на Поморје, е средновековен термин, кој се користи за означување на неколку поморски региони на Горна Далмација и нејзината заднина, кои на крајот на 12 век, за време на владеењето на Стефан Немања (1166–1196),^[1] станале дел од Големото кнежевство на Србија,^[2] и останал дел од средновековното Кралство Србија, чии владетели биле стилизирани со титулата: „крунисан крал и автократ на сите српски и крајбрежни земји“.^[1]

Поморските кнежевства во раниот среден век

Терминот Поморје (или Приморје) буквално значи: поморски (крајбрежен, приморски). Денес, регионите на средновековно Поморје припаѓаат на Црна Гора, Босна и Херцеговина и Хрватска.

Историја

Поморје ги опфаќало повеќето крајбрежни региони на денешна Црна Гора, јужните половини на регионот Далмација и Херцеговина.^[3]

Средновековното Поморје ги опфаќало повеќето од крајбрежните региони на денешна Црна Гора, јужните региони на Босна и Херцеговина, особено поголемиот дел од регионот на Херцеговина и југоисточниот дел од регионот Далмација во Хрватска.^[3]

Употреба во кралски титули

Терминот се користел во кралските и религиозните титули и од босанските и српските монарси и нивните наследници (Урош I, се нарекувал себеси „Крал во Христос, верен Бог, крал на Србија и поморските земји“ и патријарси (Свети Сава III, „Архиепископ на Сите српски и поморски земји“).

• Деса, се нарекол „Принц од Поморје (поморски земји)“
• Владислав, се нарекол „крал на сите српски и поморски земји“
• Урош I, се нарекол „Крал во Христа, верен Бог, крал на Србија и поморските земји“
• Урош IV Душан, „Крал на сите српски и поморски земји“
• 1329 Стефан II, Бан на Босна, бил означен како „висок и моќен господар, слободен владетел и господар на Босна, Усора и Соли, Доњи Краји и многу други места, и Принц на Хум и на морето“
• 1377 Твртко I се крунисал за „крал на Србите, Босна, поморски и западни области“.^[1]

Поврзано

• Дукља
• Травунија