Португалски јазик

Португалскиот јазик (português^ⓘ) е романски јазик од индоевропската фамилија. Потекнува од областа Галисија (во Шпанија и северна Португалија). Тој е службен јазик на Бразил, Гвинеја-Бисао, Зелено'ртските Острови, Мозамбик, Португалија и Саун Томе и Принсип, а е коофицијален со кинескиот јазик во Макао (Кина) и Тетум во Источен Тимор.

Португалски јазик
português
Изговор	португалски изговор: [puɾtuˈɣeʃ], португалски изговор: [poʁtuˈɡes]
Застапен во	Португалија, Бразил, Ангола, Мозамбик и други лузофонски држави
Говорници	215 милиони  (2010)ne2010 вкупно (мајчин со втор јазик): 250 милиони (2012)[1]
Јазично семејство	индоевропско италски јазицииталски романски западноромански ибероромански западноиберски галисиско-португалски португалски јазик
Претходни облици:	старопортугалски португалски јазик
Писмо	латиница (португалска азбука)
Статус
Службен во	9 држави  Ангола  Бразил  Зелен 'Рт  Источен Тимор  Екваторска Гвинеја[2]  Гвинеја-Бисао  Мозамбик  Португалија  Саун Томе и Принсип 1 територија  Макао
Признаен како малцински во	14 држави  Канада Даман и Диу (Индија)  Франција  Галисија (Шпанија) Гоа (Индија)  Јапонија  Луксембург Малака (Малезија)  Намибија  Парагвај  ЈАР  Швајцарија  САД  Уругвај  Венецуела
Регулативен орган	Меѓународен инситут за португалски јазик Бразилска академија на книжевноста (Бразил) Лисабонска академија на науките (Португалија)
Јазични кодови
ISO 639-1	pt
ISO 639-2	por
ISO 639-3	por
Linguasphere	51-AAA-a
мајчин јазик   службен и административен јазик   културен или втор јазик

Португалски јазик
Писмо	латиница
Пример	Прв член од „Декларацијата за човекови права“
Текст	Todos os seres humanos nascem livres e iguais em dignidade e em direitos. Dotados de razão e de consciência, devem agir uns para com os outros em espírito de fraternidade.
Македонски	Сите човечки суштествa се раѓaaт слободни и еднакви по достоинство и правa. Tиe се обдарени со разум и совест и требa да се однесувaaт еден кон друг во дуxот на општо човечкaтa припaдност.
Портал: Јазици

Португалскиот јазик често се нарекува „јазикот на Камоеш“, по авторот на португалската национална епска поема Лузитанци; потоа „последниот цвет на Латинум“ (од Олаво Билак) и „слаткиот јазик“ од страна на Мигел де Сервантес.

Португалскиот јазик се зборува и во Луксембург, Намибија и Парагвај.