Праисториски бројки

Броењето во праисторијата прво било помогнато со употреба на делови од телото, првенствено со прстите. Ова се одразило во етимологијата на одредени имиња на броеви, како на пример во имињата од десет и стот во праиндоевропските броеви, и двата содржат корен *dḱ, исто така, што се гледа во зборот за „прст“ (латински дигитус, сроден со англискиот toe (ножен прст)).

Раните системи на броење со употреба на рабош се појавуваат во доцниот палеолит. Првите посложени системи се развиле во Стариот Близок Исток заедно со развојот на раното пишување преку прапишувачките системи.

Заднина

Броевите првично се развиле од употребата на ознаки за запишување како средство за броење, при што најстарите примери се стари околу 35,000 до 25,000 години.

Развој

Броењето со помагала како рабош станало пософистицирано во блискоисточниот неолит, развивајќи во разни видови прапишување. Клинестото писмо се развило од прапишувањата поврзани со следење на стоките/добрата за време на бакарното време.

Стариот Свет

• Египетски броеви
• Вавилонски броеви
• Егејски броеви

Новиот Свет

• Кипу
• Мајански броеви

Рани броеви во Уникод

Проширената повеќејазична табела на Уникод има голем број опсези на кодовни точки, резервирани за прасториски или раноисториски броеви:

• Егејски броеви (10100–1013F)
• Старогрчки броеви (10140–1018F)
• Клинести броеви и интерпункција (12400–1247F)
• Броеви со броење на прачки (1D360–1D37F)

Поврзано

• Историја на древните броjни системи
• Абакус
• Атички броеви
• Австралиско-абориџинска енумерација
• Цртки и реси
• Чувашки броеви
• Историја на општењето
• Историја на математиката
• Инуитски броеви
• Коска Лемомбо
• Римски броеви
• Рабош