Пророк

Во религијата, пророк е човек кој го сретнал натприродното или божественото и служи како посредник со луѓето.^[1]

Усните на Исаија миропомазани со оган, од Бенџамин Вест.

Пророци постоеле во многу култури низ историјата, вклучувајќи ги религиите христијанство, јудаизам, пророкот Заратустра во Персија, пророчиштето Делфи во Стара Грција, потоа во исламот, и во многу други. Традиционално, на пророците им се припишува улога на доносители на промените кои зависат од пораките што ги носат. Епитетот „пророк“ е субјективен, бидејќи оној што од едни се смета за пророк, од други може да се смета за лажен пророк. Кон крајот на XX век, епитетот „пророк“ се ставал на некој кој е успешен во анализата на економските ситуации, или на оние кои ги коментираат кризите во општеството.

Германскиот философ Фридрих Ниче, пророците ги нарекува „мелези на болестите и на волјата за власт“.^[2]

Еремија, детаљ од фреска на Микеланџело во Систинската капела, 1512 г.

Пророкот како тема во уметноста и во популарната култура

Прозорец во Келнската катедрала со пророците Исаија (лево) и Еремија (десно)

• „Пророци“ — песна на македонскиот поет Анте Поповски.^[3]
• „Пророк“ — песна на рускиот поет Александар Пушкин.^[4]
• „Двајцата пророци. Проба на гласот“ - песна на полскиот поет Збигњев Херберт.^[5]
• „Монолог за Касандра“ - песна на полската поетеса Вислава Шимборска.^[6]
• „Пророчко око“ (англиски: The Prophets Eye) — песна на американската рок-група Бед брејнс (Bad Brains) од 1986 година.^[7]
• „Пророци за гневот“ (Prophets Of Rage) - песна на американската рап-група Паблик енеми (Public Enemy) од 1988 година.^[8]