Рејнов синдром

Рејнов синдром, исто така познат како Рејнов феномен, наречен по лекарот Огист Габриел Морис Рејно, кој прв го опишал во својата докторска теза во 1862, претставува медицинска состојба при која спазам на малите артерии предизвикува намален проток на крв во помалите артериоли.^[1] Вообичаено зафатени се прстите на рацете, а поретко прстите на нозете.^[1] Ретко се зафатени носот, ушите, или усните.^[1] Епизодите класично резултираат со тоа што зафатениот дел станува бел, а потоа син.^[2] Често се јавува вкочанетост или болка.^[2]

Рака на пациент со Рејнов синдром.