Тон (боја)

Тон — едно од главните својства на бојата, што технички се дефинира како „степенот во кој еден стимул може да се опише како сличен на или различен од стимулите што се опишуваат како црвено, зелено, сино и жолто“,^[1] (т.н. самобитни тонови). Други параметри на боите се бојноста, обоеноста, заситеноста, светлоста и амбиенталната светлост.

Тон шифриран во HSB/HSL од RGB

Слика со кружно поместени тонови во просторот HSL

Боите со ист тон се разликуваат по својства како нивната светлост и/или обоеност (хрома). Така, имаме „светлосина“, „пастелна сина“, „силна сина“. Исклучоци се кафеавата, која е всушност темна портокалова,^[2] и розовата, која е светлоцрвена со намалена обоеност.

Во сликарството и изучувањето на боите, тонот се однесува на „чиста“ боја без нијанси (без додаден бел или црн пигмент).^[3] Во мозокот, први што го восприемаат и толкуваат тонот се подрачјата наречени „глобови“.^[4][5]

Поврзано

• Светлост (боја)
• Обоеност
• Манселов боен систем