Точка (интерпункција)

Точка се користи како интерпункциски и како правописен знак^[1].

Интерпункциски се пишува

• на крајот од расказните реченици, (На пример: Денес ќе ручаме подоцна.) и
• на крајот од речениците со кои се искажува блага заповед (На пример: Јади убаво, те молам.).

Правописно се пишува:

• кај скратениците; (На пример:) и сл., и др., итн., г. (но, не кај сите! Види: Скратеници и скратување на зборовите.) кога набројуваме зад редните броеви ако се напишани со арапски цифри;

На пример: 1. ——– ;

2. ———;

3. ———.

• кај датумите исто така, ако се напишани со арапски цифри се пишува, а ако се напишани со римски цифри не се пишува точка;

На пример: 12. 2. 2018 г.

12. II 2018 г.

Не се пишува во следните случаи:

по скратувања на зборови што завршуваат со точка како правописен знак; (На пример:) Најголем успех нашето училиште имаше 2009 г.

• по други интерпункциски знаци на крајот од реченицата (извичник, прашалник, три точки); (На пример:) Каде беше до сега? Влези внатре!