Шарл Гуно

Шарл Гуно (17 јуни 1818 - 18 октомври 1893 ), француски композитор, кој заедно со Камиј Сен-Санс, е главен претставник на класичниот правец на француската музика во 19 век. Компонирал 200 соло-песни, како и црковна музика и ораториуми. Најзначајни се неговите опери: „Ромео и Јулија“, „Фауст“, „Миреј“, „Со сила лекар“, како и обработката на Баховиот „Прв клавирски концерт“.

Гуно на возраст од 22 години, од Доминик Енгр

Животопис

Творештво

Значење и влијание

Музиката на Гуно се споменува во романот „Волшебниот рид“ на германскиот писател Томас Ман, каде главниот лик Ханс Касторп со големо воодушевување слуша плоча на која се снимени неколку делови од опрата „Фауст“.^[1]

Фауст: "О чудо! ... Задоволство за мене" The Act I finale of Gounod's Faust (1859), sung by Enrico Caruso and Marcel Journet in 1910. Аве Марија Gounod's Ave Maria arranged for piano and cello. Performed by John Michel Папински марш Adopted as the official anthem of the Pope, the Holy See and the Vatican City State "О Божествен Откупител(1894)" Performed by Charles W. Clark in 1913. Не можете да ја чуете снимката? Видете помош со снимки.

Petite symphonie pour neuf instruments à vent (1885) I. Адаџо, allegro II: Анданте кантабиле III: Скерцо (Allegro moderato) IV: Финале(Allegretto) Performed by the Soni Ventorum Wind Quintet. Не можете да ја чуете снимката? Видете помош со снимки.