Катарза

Катарза (κάθαρσις) што значи „прочистување“ или „чистење“ или „појаснување“)

1. Прочистување и воспоставување душевна рамнотежа^[1].

2. Етичко и душевно прочистување што се доживува и доведува до воспоставување душевна рамнотежа.

Платон зборувал за смртта како катарза (одвојување на душата од телото). За Аристотел, катарзата е естетско чистење на душата на оној што набљудува уметничко дело.

Во психологијата, катарзата е сложен процес со кој потиснатите идеи се доведуваат до свест, а потоа се усвојуваат преку преживување или вербализација. Ова ја намалува напнатоста предизвикана од потиснати патогени искуства и непријатните емоции поврзани со нив. Исто така, може да значи каква било форма на абракција без разлика на неговото психотерапевтско значење. На оваа претпоставка се заснова катарзичниот метод.