Базилика
From Wikipedia, the free encyclopedia
Базилика — рана форма на христијански храм. Веројатно е градена врз архитектонски урнек според римските истоимени градби кои служеле како судници и пазари. Одлики на базилика имаат и некои римски куќи и катакомби кои служеле како места за исповедање на верата пред христијанството да биде признато како официјална религија.
Напред сè наоѓал атриумот на столбови. Тој водел до тесна тераса на која имало три или повеќе влеза во главниот дел од зградата. Централниот дел имал брод и неколку реда на столбови кои го потпирале централниот дел. Прозорите се наоѓале во горниот дел. Градбата била свртена кон исток, со лаковите и апсидите украсени со мозаици. На подигнат дел под апсидата имало олтар со небо (Види: балдахин) над него. Веднаш под олтарот, често под нивото на подот, се наоѓал простор со мошти на светец-заштитник. Службата ја држел епископ стоејќи во централниот дел, на тронот, а останатите свештеници биле распоредени полукружно, лево и десно од него. Денеска папата базиликата ја нарекува посебно привилегирана црква.
Постојат големи и мали базилики. Големи се црквата св. Петар во Рим, св. Јован Латерански (за папата), св. Павле (за патријархот александриски), св. Марија Мајка (за патријархот антиохиски). Во секој од нив постојат олтари кои не ги употребуваат ниту папата ниту неговите заменици. Во Рим постојат 11 помали базилики, a ги има и насекаде по светот.