പീറ്റർ അബലാർഡ്
From Wikipedia, the free encyclopedia
മദ്ധ്യയുഗത്തിലെ ഒരു ഫ്രഞ്ച് സ്കൊളാസ്റ്റിക് ചിന്തകനും ദാർശനികനും ഒന്നാംകിട ലൊജിഷ്യനും ആയിരുന്നു പീറ്റർ അബലാർഡ് (ജനനം:1079; മരണം ഏപ്രിൽ 21, 1142). അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരിന്റെ ലത്തീൻ രൂപം പെട്രസ് അബലാർഡസ് അല്ലെങ്കിൽ അബൈലാർഡ് എന്നും; ഫ്രെഞ്ച് രൂപം പിയറി അബലാർഡ് എന്നുമാണ്. പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും നിശിതബുദ്ധിയായ ചിന്തകനും ധീരനായ ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞനുമെന്ന് ചേംബേഴ്സ് ജീവചരിത്ര നിഘണ്ടു അദ്ദേഹത്തെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു.[1] തന്റെ ശിഷ്യ, എലൂയീസ്(Heloise) എന്ന ബാലികയുമായുള്ള അബലാർഡിന്റെ ദുരന്തപ്രേമത്തിന്റേയും രഹസ്യവേഴ്ചയുടേയും കഥ, ഇതിഹാസമാനം കൈവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അബലാർഡിന്റെ വൃഷണഛേദത്തിലും ഇരുവരുടേയും സന്യാസസ്വീകരണത്തിലുമായിരുന്നു ഇതിന്റെ കലാശം.[2]
വസ്തുതകൾ ജനനം, മരണം ...
ജനനം | 1079 |
---|---|
മരണം | 21 ഏപ്രിൽ 1142 |
കാലഘട്ടം | മദ്ധ്യകാല തത്ത്വചിന്ത |
പ്രദേശം | പാശ്ചാത്യ തത്ത്വചിന്ത |
ചിന്താധാര | സ്കൊളാസ്റ്റിസിസം |
പ്രധാന താത്പര്യങ്ങൾ | തത്ത്വമീമാംസ, ലോജിക്, ഭാഷാദർശനം, ദൈവശാസ്ത്രം |
ശ്രദ്ധേയമായ ആശയങ്ങൾ | കൺസപ്ച്വലിസം, സ്കൊളാസ്റ്റിസിസം |
സ്വാധീനിച്ചവർ
| |
സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ടവർ
|
അടയ്ക്കുക