നെറ്റീ സ്റ്റീവൻസ്

നെറ്റീ സ്റ്റീവൻസ് 1906-ൽ എകസ് വൈ സെക്സ് ഡിറ്റർമിനേഷൻ സിസ്റ്റം കണ്ടുപിടിച്ച മുൻകാല അമേരിക്കൻ ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞ ആയിരുന്നു. വണ്ടുകളിലായിരുന്നു (ബീറ്റിൽസ്) അവർ പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. ആൺ വണ്ടിൽ വലുതും ചെറുതുമായ രണ്ട് ക്രോമസോമുകളാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. ഇതിൽ വലിയ ക്രോമസോം പ്രത്യൂൽപ്പാദനം നടക്കുമ്പോൾ അണ്ഡവുമായി ചേർന്ന് പെൺ സന്തതിയും ചെറിയ ക്രോമസോം പ്രത്യൂൽപ്പാദനം നടക്കുമ്പോൾ അണ്ഡവുമായി ചേർന്ന് ആൺ സന്തതിയും ഉണ്ടാകുന്നു. ഈ രീതി തന്നെയാണ് മനുഷ്യരിലും മൃഗങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്നത്. ഇതിനെയാണ് എകസ് വൈ സെക്സ് ഡിറ്റർമിനേഷൻ സിസ്റ്റം എന്നറിയപ്പെടുന്നത്.^[1][2]

നെറ്റീ സ്റ്റീവൻസ്
ജനനം	നെറ്റി മരിയ സ്റ്റീവൻസ് (1861-07-07)ജൂലൈ 7, 1861 കാവെൻഡിഷ്, വെർമോണ്ട്, യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്
മരണം	മേയ് 4, 1912(1912-05-04) (50 വയസ്സ്) ബാൾട്ടിമോർ, മേരിലാൻഡ്, യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്
വിദ്യാഭ്യാസം	വെസ്റ്റ്ഫോർഡ് അക്കാദമി
കലാലയം	വെസ്റ്റ്ഫീൽഡ് നോർമൽ സ്കൂൾ സ്റ്റാൻഫോർഡ് സർവകലാശാല ബ്രയിൻ മാവർ കോളേജ്
അറിയപ്പെടുന്നത്	XY sex-determination system
Scientific career
Fields	ജനിതകശാസ്ത്രം
ഗവേഷണ വിദ്യാർത്ഥികൾ	ആലീസ് മിഡിൽടൺ ബോറിംഗ്

നെറ്റി സ്റ്റീവൻസിന്റെ മൈക്രോസ്കോപ്പ്, ബ്രയിൻ മാവർ കോളേജ്

മുൻകാലജീവിതം

1861ജൂലൈ 7 ന് വെർമണ്ടിലെ കവൻഡിഷിൽ എഫ്രയിം സ്റ്റീവൻസിന്റെയും ജൂലിയയുടെയും പുത്രിയായി ജനിച്ചു. മാതാവിന്റെ മരണത്തോടെ പിതാവ് പുനർവിവാഹം കഴിക്കുകയും കുടുംബം മസാച്യുസെറ്റ്സിലെ വെസ്റ്റ്ഫോർഡിലേയ്ക്ക് മാറുകയും ചെയ്തു.^[3][4] അവളുടെ പിതാവ് ഒരു മരപ്പണിക്കാരനായി ജോലി ചെയ്യുകയും നെറ്റിക്കും സഹോദരി എമ്മയ്ക്കും ഹൈസ്കൂളിലൂടെ നല്ല രീതിയിൽ വിദ്യാഭ്യാസം നൽകാനും ആവശ്യമായ പണം സമ്പാദിച്ചു.

വിദ്യാഭ്യാസം

വിദ്യാഭ്യാസകാലത്ത് സ്റ്റീവൻസ് അവളുടെ ക്ലാസിൽ ഏറ്റവും മുകളിലായിരുന്നു. 1872-1883 കാലഘട്ടത്തിൽ വെസ്റ്റ്ഫോർഡ് അക്കാദമിയിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടിയ 3 സ്ത്രീകളിൽ രണ്ടുപേർ അവളും സഹോദരി എമ്മയും ആയിരുന്നു. 1880-ൽ ബിരുദം നേടിയ ശേഷം ഹൈസ്കൂൾ സുവോളജി, ഫിസിയോളജി, മാത്തമാറ്റിക്സ്, ഇംഗ്ലീഷ്, ലാറ്റിൻ എന്നിവ പഠിപ്പിക്കുന്നതിനായി സ്റ്റീവൻസ് ന്യൂ ഹാംഷെയറിലെ ലെബനനിലേക്ക് മാറി. മൂന്നു വർഷത്തിനുശേഷം, പഠനം തുടരാൻ അവൾ വെർമോണ്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. വെസ്റ്റ്‌ഫീൽഡ് നോർമൽ സ്‌കൂളിൽ (ഇപ്പോൾ വെസ്റ്റ്ഫീൽഡ് സ്റ്റേറ്റ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി) സ്റ്റീവൻസ് വിദ്യാഭ്യാസം തുടർന്നു. രണ്ടുവർഷത്തിനുള്ളിൽ നാലുവർഷത്തെ കോഴ്‌സ് പൂർത്തിയാക്കി ക്ലാസ്സിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്‌കോറുകൾ നേടി. ^[3]സയൻസിൽ അധിക പരിശീലനം തേടി, 1896-ൽ സ്റ്റീവൻസ് പുതുതായി സ്ഥാപിതമായ സ്റ്റാൻഫോർഡ് സർവകലാശാലയിൽ ചേർന്നു. അവിടെ ബി.എ. 1899 ലും 1900-ൽ ബയോളജിയിൽ എം.എ.യും നേടി. ^[3]പ്രൊഫസർ ഒലിവർ പീബിൾസ് ജെൻകിൻസിന്റെയും മുൻ വിദ്യാർത്ഥിയുടെയും അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫസറായ ഫ്രാങ്ക് മേസ് മക്ഫാർലാൻഡിന്റെയും കീഴിൽ ഫിസിയോളജിയിൽ ഒരു വർഷം ബിരുദ ജോലി പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം അവർ ഹിസ്റ്റോളജിയിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.^[4][3]

സ്റ്റാൻഫോർഡിൽ ഫിസിയോളജിയും ഹിസ്റ്റോളജിയും പഠിച്ച ശേഷം സ്റ്റീവൻസ് സൈറ്റോളജിയിൽ പിഎച്ച്ഡി നേടാനായി ബ്രയിൻ മാവർ കോളേജിൽ ചേർന്നു. പ്രാകൃത മൾട്ടിസെല്ലുലാർ ജീവികളുടെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കൽ, ഒറ്റകോശ ജീവികളുടെ ഘടന, ശുക്ലത്തിന്റെയും മുട്ടയുടെയും വികസനം, പ്രാണികളുടെ ജേംസെല്ലുകൾ, കടൽ ആർച്ചിനുകളിലും പുഴുക്കളിലുമുള്ള കോശവിഭജനം തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിൽ ഡോക്ടറൽ പഠനങ്ങൾ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. ബ്രയിൻ മാവറിൽ ബിരുദ പഠനത്തിനിടയിൽ, സ്റ്റീവൻസിനെ പ്രസിഡന്റിന്റെ യൂറോപ്യൻ ഫെലോ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു. ഇറ്റലിയിലെ നേപ്പിൾസിലെ സുവോളജിക്കൽ സ്റ്റേഷനിൽ ഒരു വർഷം (1901–02) ചെലവഴിച്ചു. ജർമ്മനിയിലെ വോർസ്ബർഗ് സർവകലാശാലയിലെ സുവോളജിക്കൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ സമുദ്ര ജീവികളുമായി പ്രവർത്തിച്ചു. അമേരിക്കയിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയ പ്രശസ്ത പിഎച്ച്ഡി ഉപദേഷ്ടാവായിരുന്നു പ്രശസ്ത ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞൻ തോമസ് ഹണ്ട് മോർഗൻ. അദ്ദേഹം പിന്നീട് കൊളംബിയ സർവകലാശാലയിലേക്ക് മാറി.^[3]ഇതിനുപുറമെ, 1891 ൽ കൊളംബിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലേക്ക് മാറിയ ബയോളജി വിഭാഗം മുൻ മേധാവി എഡ്മണ്ട് ബീച്ചർ വിൽസന്റെ പ്രവർത്തനവും സ്റ്റീവൻസിന്റെ പരീക്ഷണങ്ങളെ സ്വാധീനിച്ചു. 1903 ൽ ബ്രയിൻ മാവറിൽ നിന്ന് പിഎച്ച്ഡി നേടിയ സ്റ്റീവൻസ് ഒരു വർഷം ബയോളജിയിൽ റിസർച്ച് ഫെലോ ആയി കോളേജിൽ തുടർന്നു. മറ്റൊരു വർഷക്കാലം പരീക്ഷണാത്മക മോർഫോളജിയിൽ സർവകലാശാലാധ്യാപകയായി തുടർന്ന അവർ 1905 മുതൽ മരണം വരെ പരീക്ഷണാത്മക രൂപശാസ്ത്രത്തിൽ അസോസിയേറ്റായി ബ്രയിൻ മാവറിൽ ജോലി ചെയ്തു. ^[4]അർബുദം അവരുടെ ജീവനെടുക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ബ്രൈൻ മാവർ കോളേജിലെ റിസർച്ച് പ്രൊഫസറായി അവർ വളരെക്കാലമായി ആഗ്രഹിച്ച സ്ഥാനം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു, പക്ഷേ അവരുടെ അനാരോഗ്യം കാരണം അവർക്ക് അത് സ്വീകരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ^[3][4]

പിഎച്ച്ഡി ലഭിച്ച ശേഷം ബ്രൈൻ മാവറിൽ നിന്ന് 1904-1905 ൽ സ്റ്റീവൻസ് കാർനെഗി ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് വാഷിംഗ്ടണിൽ ഗവേഷണ സഹായിയായി. കാർനെഗി ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂഷനിലെ വർഷത്തിൽ സ്റ്റീവൻസിന്റെ പോസ്റ്റ് ഡോക്ടറൽ പ്രവർത്തനത്തിന് ഫെലോഷിപ്പ് പിന്തുണ ആവശ്യമായിരുന്നു. വിൽസണും മോർഗനും അവർക്ക് വേണ്ടി ശുപാർശകൾ എഴുതി. മെൻഡലിന്റെ നിയമങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഗവേഷണത്തിനുള്ള പ്രത്യേകിച്ചും ലിംഗനിർണയത്തിനുള്ള ഫണ്ടിംഗിനായി അവർ അപേക്ഷിച്ചു. ^[3] . ഗ്രാന്റ് ലഭിച്ച ശേഷം, രണ്ട് ലിംഗങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ക്രോമസോം സെറ്റുകളിലെ വ്യത്യാസങ്ങൾ പരിശോധിക്കാൻ അവർ മുഞ്ഞയുടെ ബീജകോശങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചു. 1905 -ൽ എഴുതിയ ഒരു പേപ്പർ,^[5] ഒരു സ്ത്രീ എഴുതിയ മികച്ച ശാസ്ത്രീയ പ്രബന്ധത്തിനുള്ള സ്റ്റീവൻസിന് $ 1,000 ^[3] അവാർഡ് ലഭിച്ചു. അവരുടെ പ്രധാന ലിംഗനിർണ്ണയ പ്രവർത്തനം വാഷിംഗ്ടണിലെ കാർനെഗി ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂഷൻ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, "സ്പെർമാറ്റോജെനിസിസ് സ്റ്റഡീസ്" എന്ന രണ്ട് ഭാഗങ്ങളുള്ള മോണോഗ്രാഫിലാണ് ^[6] ഇത് ലിംഗനിർണ്ണയ പഠനത്തിലും ക്രോമസോമൽ പാരമ്പര്യത്തിലും വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന അവരുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിക്കുന്നു. ^[3] 1908 -ൽ സ്റ്റീവൻസിന് ഇപ്പോൾ അമേരിക്കൻ അസോസിയേഷൻ ഓഫ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി വുമൺ എന്നറിയപ്പെടുന്ന അസോസിയേഷൻ ഓഫ് കൊളീജിയറ്റ് അലുമ്നയിൽ നിന്ന് ആലീസ് ഫ്രീമാൻ പാമർ ഫെലോഷിപ്പ് ലഭിച്ചു. ^[7] ആ ഫെലോഷിപ്പ് വർഷത്തിൽ യൂറോപ്പിലുടനീളമുള്ള ലബോറട്ടറികൾ സന്ദർശിക്കുന്നതിനു പുറമേ നേപ്പിൾസ് സുവോളജിക്കൽ സ്റ്റേഷനിലും വാർസ്ബർഗ് സർവകലാശാലയിലും സ്റ്റീവൻസ് വീണ്ടും ഗവേഷണം നടത്തി. ^[8]