സയണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനം

ജൂതന്മാർ തങ്ങളുടെ വാഗ്ദത്തഭൂമിയായി കരുതുന്ന^[1][2] പാലസ്തീനിൽ (Hebrew: Eretz Yisra'el, "the Land of Israel") ഒരു സ്വതന്ത്ര ജൂതരാഷ്ട്രം സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി പരിശ്രമിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ മുന്നേറ്റമാണ് സയണിസം.^[3]അറബ് ഭൂരിപക്ഷ മേഖലയായ പാലസ്തീനിലേയ്ക്ക് യഹൂദർ കുടിയേറുന്നതിനെ സയണിസം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ആധുനിക ഇസ്രായേലിന്റെ പിറവിയ്ക്ക് നിദാനമായ ഒന്നാണ് സിയോണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനം. ജെറുസലേം എന്നർത്ഥം വരുന്ന സിയോൺ എന്ന ഹീബ്രു പദത്തിൽ നിന്നുമാണ് സിയോണിസം എന്ന പദം ഉത്ഭവിച്ചത്.^[4] ജൂതന്മാരിൽ 40 ശതമാനതോളം ഇന്ന് ഇസ്രായേലിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്. ^[5]. ഇസ്രായേലിലോട്ടുള്ള കുടിയേറ്റത്തെ ആലിയാ (കയറ്റം) എന്നും ഇസ്രായേലിൽ നിന്നുള്ള തിരിച്ചു പോക്കിനെ യരീദാ (ഇറക്കം) എന്നും വിളിക്കുന്നു ^[6] 3200 വർഷം മുമ്പ് ജൂതരാജ്യം ഉടലെടുത്ത പലസ്ഥീൻ പ്രദേശത്ത് ഇസ്രയേൽ രൂപവൽക്കരിക്കണമെന്ന ആശയം സിയോണിസ്റ്റുകൾ ഉയർത്തി. ബൈബിളിൽ ജറുസലേമിനു പറയുന്ന പലപേരുകളിൽ ഒന്നായ സിയോൺ എന്നതിൽ നിന്നാണ് പ്രസ്ഥാനത്തിന് പേരു കിട്ടിയത്.ഹംഗോറിയൻ പത്രപ്രവർത്തകനായിരുന്ന തിയഡോർ ഹെർട്സ്സ്ൽ ആയിരുന്നു ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിന് തുടക്കമിട്ടത്.

സംഘടന

ഈ സംഘടന പ്രാതിനിധ്യ ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. നാല് വർഷത്തിലൊരിക്കൽ പ്രതിനിധി സമ്മേളനം നടത്തി തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുന്നു. ^[7]

ഉത്ഭവം

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അന്ത്യത്തിൽ കിഴക്കൻ യൂറോപ്പിലാണ് സിയോണിസം ഒരു പ്രസ്ഥാനമായി രൂപം‌കൊണ്ടത്. യൂറോപ്പിലെ ജൂതന്മാർക്ക് സെമിറ്റിക് ഭാഷകൾക്ക് നേരേയുണ്ടായ വിദ്വേഷമാണ് എന്നും ഇതിനു കാരണമായി കരുതുന്നത്. ^[8]

ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ആദ്യകാല മുദ്രാവാക്യങ്ങളിൽ ഒന്ന് പലസ്തീൻ ശൂന്യമെന്നഇസ്രയേൽ അർത്ഥം വരുന്ന ജനതയില്ലാത്ത ദേശം,ദേശമില്ലാത്ത ജനതയ്ക്ക് ഇപ്രകാരമായിരുന്നു. കുടിയേറ്റവും വികസന മുന്നേറ്റവും വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നു എത്തിച്ചേർന്ന വരായിരുന്നതിനാൽ പരസ്പരം മനസ്സിലാകാത്ത 40-ൽ ഏറെ ഭാഷകളായിരുന്നു യഹൂദർ സംസാരിച്ചിരുന്നത്. 1930കളിൽ ജൂതന്മാർ പലസ്തീനിലേയ്ക്ക് അഭയാർത്ഥികളായി പ്രവഹിച്ചു.

1939ൽ ഇതിനേത്തുടർന്ന് ബ്രിറ്റൻ 5 വർഷത്തെയ്ക്ക് ജൂതന്മാരുടെ കുടിയേറ്റം നിജപ്പെടുത്തി. രണ്ടാം‌ലോകമഹായുദ്ധത്തിന്റെ ആരംഭത്തോടെ പലസ്തീൻ ഒരു സ്വതന്ത്രരാഷ്ട്രമാകണമെന്ന ആവശ്യം ഉയർന്നുവന്നു.1942ൽ സിയോണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനം ഈ ആവശ്യം പ്രഖ്യാപിച്ചു. സിയോണിസ്റ്റുകൾ പലസ്തീനിലുള്ള ബ്രിട്ടീഷുകാരെ ആക്രമിച്ചതോടെ പ്രശ്നം ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിലെത്തി.

1947 ൽ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിലെ പലസ്തീന് വേണ്ടിയുള്ള പ്രത്യേക കാര്യാലോചനസഭ പലസ്തീനെ മൂന്നായി വിഭജിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. പടിഞ്ഞാറെ പലസ്തീൻ ഒരു ജൂത രാജ്യമായും ജെറുസലേം ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ കീഴിലായും മറ്റ് പ്രദേശങ്ങൾ അറബ് രാജ്യമായും വിഭജിക്കാനാണ് നിർദ്ദേശിച്ചത്.^[9] ജൂതന്മാർ ഇത് അംഗീകരിച്ചു എന്നാൽ അറബികൾ ഇത് അംഗീകരിച്ചില്ല. പലസ്തീൻ വിഭജിക്കരുതെന്നും ജൂതന്മാരെ പുറത്താക്കണമെന്നും അറബികൾ ആവശ്യപ്പെട്ടു. 1948 ൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണം അവസാനിച്ചതോടെ ജൂതസംഘടന സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രഖ്യാപിച്ചു. തുടർന്ന് ജൂതന്മാർ അറബ് ഗ്രാമങ്ങളിൽ അധിനിവേശം നടത്തി ഏതാണ്ട് 850,000 അറബികളെ അഭയാർത്ഥികളാക്കി

^[10]