പഞ്ചതന്ത്രം

ജീവിതവിജയത്തിന്ന് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ധർമതത്വങ്ങളും നീതിസാരങ്ങളും കഥാരൂപത്തിൽ കുട്ടികൾക്ക് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ വിഷ്ണുശർമ എഴുതിയ ഗ്രന്ഥമാണ് പഞ്ചതന്ത്രം.

ഇന്തോനേഷ്യയിലെ മധ്യജാവയിലെ മെൻദത് ക്ഷേത്രത്തിൽ പഞ്ചതന്ത്രകഥയിലെ ഒരു രംഗം കൊത്തിയിരിക്കുന്നു.

ഉത്ഭവം

ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ ആമുഖത്തിൽ ഇതിന്റെ ഉത്ഭവത്തിനു നിദാനമായ സംഭവം പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. മഹിളാരോപ്യം എന്ന പട്ടണത്തിലെ അമരശക്തി എന്ന രാജാവിന് മൂന്നു പുത്രന്മാർ ജനിച്ചു. വസുശക്തി, ഉഗ്രശക്തി, അനേകശക്തി എന്നിങ്ങനെയായിരുന്നു അവരുടെ പേരുകൾ. ബുദ്ധിഹീനരായിരുന്ന അവർ കുബുദ്ധികളായി മാറുകയായിരുന്നു. ഈ അവസ്ഥയിൽ വിഷണ്ണനായ രാജാവ് സഭ വിളിച്ചു കൂട്ടി പരിഹാരം ആരാഞ്ഞു. സഭാവാസികളിൽ പലർക്കും പല അഭിപ്രായങ്ങളായിരുന്നു. കൂട്ടത്തിൽ സുമതി എന്ന മന്ത്രി വിഷ്ണുശർമ എന്ന വിദ്വാനേപ്പറ്റി പറയുകയും രാജാവ് കുമാരന്മാരെ ആ ഗുരുവിൻറെയടുക്കൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനയക്കാൻ ഏർപ്പാടാക്കുകയും ചെയ്തു. വിഷ്ണുശർമ്മ രാജകുമാരന്മാരെ ആറുമാസം കൊണ്ട് തന്റെ കഥകളിലൂടെ ധർമ്മവും നീതിയും മറ്റു ശാസ്ത്രങ്ങളും പഠിപ്പിച്ച് അവരെ മിടുക്കന്മാരാക്കി എന്നാണ് ഖ്യാതി^[1]

ഈ കഥകളുടെ സമാഹാരമാണ് പഞ്ചതന്ത്രം.

നിർമ്മാണകാലം

എ.ഡി.മൂന്നാം ശതകത്തിൽ ആണ് ഇതിന്റെ രചന നടന്നിരിയ്ക്കുന്നത് എന്ന് വിശ്വസിയ്ക്കുന്നു^{[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]}. എ.ഡി 570കളിലാണ് ഈ കൃതി അന്യഭാഷകളിലേയ്ക്ക് ആദ്യമായി തർജ്ജമ ചെയ്യപ്പെട്ടത്.

സാമാന്യരൂപം

പഞ്ചതന്ത്രത്തിൽ അഞ്ച് തന്ത്രങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഓരോ തന്ത്രത്തിലും വിവിധശാസ്ത്രവിഷയങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച അനേകം കഥകൾ അടങ്ങിയിരിയ്ക്കുന്നു. അഞ്ച് തന്ത്രങ്ങൾ ഇവയാണ്.

• മിത്രഭേദം
• മിത്രലാഭം
• കാകോലൂകീയം
• ലബ്ധപ്രണാശം
• അപരീക്ഷിതകാരിതം

മിത്രഭേദം

മിത്രങ്ങളെ തന്ത്രപൂർവം ഭിന്നിപ്പിച്ചു തൻകാര്യം നേടാമെന്നാണ് ഈ തന്ത്രത്തിലൂടെ വ്യാഖ്യാനിയ്ക്കുന്നത്. ഇതിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ കരടകൻ എന്നും ദമനകൻ എന്നും പേരായ രണ്ട് കുറുക്കന്മാരാണ്. വളരെ സ്നേഹത്തിൽ കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു സിംഹത്തേയും കാളയേയും ഏഷണികൾ പറഞ്ഞ് ഭിന്നിപ്പിച്ച് കാര്യസാധ്യം നടത്തുന്നതാണ് ഇതിന്റെ ഉള്ളടക്കം.

മിത്രലാഭം

ഈ തന്ത്രത്തിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ ആമ, മാൻ, കാക്ക, എലി ഇവയാണ്. ശരിയായി വിവേചിച്ചറിഞ്ഞതിനുശേഷമല്ലാതെ ആളുകളെ മിത്രങ്ങളാക്കിയാലുണ്ടാകുന്ന ഭവിഷ്യത്തുകൾ ഇതിൽ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്നു.

കാകോലൂകീയം

പ്രകൃത്യാശത്രുക്കളായവർ മിത്രങ്ങളായിത്തീർന്നാൽ സംഭവിയ്ക്കുന്ന ദൂഷ്യവശങ്ങളാണ് ഇതിൽ പ്രതിപാദ്യം. കാക്കയും മൂങ്ങയും ആണ് ഇതിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ.

ലബ്ധപ്രണാശം

ചീങ്കണ്ണിയും കുരങ്ങനും മുഖ്യകഥാപാത്രങ്ങളായ ഈ തന്ത്രത്തിൽ കയ്യിൽ കിട്ടിയ വസ്തുക്കൾ നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ ആരെന്തു പറഞ്ഞാലും ഉടനെ വിശ്വസിക്കാതെ, ബുദ്ധിപൂർവം പെരുമാറേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം വിവരിക്കുന്നു.

അപരീക്ഷിതകാരിതം

ഈ കഥയിൽ കീരിയും ബ്രാഹ്മിണിയും പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളായി വരുന്നു. എല്ലാവശവും ചിന്തിയ്ക്കാതെ ഒരു അഭിപ്രായം പറയുമ്പോൾ നേരിടേണ്ടി വരുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ആണ് ഇതിലെ പ്രതിപാദ്യവിഷയം.

പതിപ്പുകൾ

പഞ്ചതന്ത്രത്തിന്റെ രണ്ട് വ്യഖ്യാനങ്ങൾ ലഭ്യമായിട്ടുണ്ട്. തന്ത്രാഖ്യായിക എന്നപേരിൽ കശ്മീരി ഭാഷയിലുള്ള വ്യഖ്യാനവും കഥാസരിത്‌സാഗരത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന മറ്റൊരു വ്യാഖ്യാനവും. ഇവയെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയാണ് പിൽക്കാലത്തെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെല്ലാം ഉണ്ടാകുന്നത്.

തർജ്ജമകൾ

ബൈബിൾ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും പ്രചാരം സിദ്ധിച്ചതും 200ലധികം ഭാഷകളിലേയ്ക്ക് തർജ്ജമ ചെയ്യപ്പെട്ടതുമായ കൃതിയാണിത്.^{[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]}

• എ.ഡി 531നും 575നും ഇടയ്ക്ക് സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്നും പഹ്ലവി ഭാഷയിലേയ്ക്ക് തർജ്ജമ ചെയ്യപ്പെട്ടു
• എ.ഡി 570ൽ സിറിയൻ ഭാഷയിലേയ്ക്ക് ബഡ് എന്ന പണ്ഡിതൻ തർജ്ജമ ചെയ്തു
• എ.ഡി 750ൽ അറബി ഭാഷയിലേയ്ക്ക് തർജ്ജമ ചെയ്യപ്പെട്ടു.
• പിൽക്കാലത്ത്ഗ്രീക് (എ.ഡി1080),എബ്രായ (എ.ഡി1100),ലാറ്റിൻ (എ.ഡി1280),ജർമ്മൻ (എ.ഡി1460),ഇറ്റാലിയൻ (എ.ഡി1552),ഫ്രെഞ്ച് (എ.ഡി1678) എന്നീ ഭാഷകളിലും ഇതിന്നു തർജമകൾ ഉണ്ടായി.
• മലയാളത്തിൽ കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാരുടെ പ്രസിദ്ധമായ പുനരാഖ്യാനത്തിനു ശേഷം സുമംഗല അടക്കം നിരവധി പേർ പഞ്ചതന്ത്രകഥകൾ പുനരാഖ്യാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.