Сукарно

Сукарно (индон. Sukarno; төрөхдөө— Кусно Сосродихаржо (жава. Koesno Sosrodihardjo [ˈkʊs.nɔ sɔ.srɔ.di.har.dʒɔ]; 1901 оны 6-р сарын 6-нд Нидерландын Зүүн Энэтхэгийн Сурабаяа хотод төрж, 1970 оны 6-р сарын 21-нд Жакарта хотод нас барсан) — Индонезийн төрийн болон улс төрийн зүтгэлтэн, 1945-1967 онуудад Индонез улсыг удирдаж байсан анхны Ерөнхийлөгч.

Сукарно бол Индонез дахь Нидерландын колоничлолоос тусгаар тогтнолын төлөөх тэмцлийн удирдагч байв. Тэрээр колоничлолын үед Индонезийн үндсэрхэг үзэлтэй удирдагч байсан бөгөөд 10 гаруй жил шоронд сууж байсныг Дэлхийн 2-р дайны үеэр Японы түрэмгийлэгчид сулласан байна. Сукарно болон түүний үндсэрхэг үзэлтнүүд Японы эзэнт гүрэнтэй хамтран ажиллаж, үндсэрхэг үзлийг түгээн дэлгэрүүлэхэд туслалцаа үзүүлснийхээ хариуд Японы засаг захиргаанд ард түмний дэмжлэгийг авчээ. Япон дэлхийн хоёрдугаар дайнд бууж өгсний дараа Сукарно, Мохаммад Хатта нар 1945 оны 8-р сарын 17-нд Индонезийн тусгаар тогтнолыг зарлаж, Сукарно ерөнхийлөгчөөр, Хатта дэд ерөнхийлөгчөөр сонгогдон томилогдов. Шинээр байгуулагдсан улсын тэргүүний хувьд тэрээр Индонезийн тусгаар тогтнолын дайны үеэр Нидерланд улс Индонезийн тусгаар тогтнолыг 1949 онд албан ёсоор хүлээн зөвшөөрөх хүртэл Нидерландын эсрэг Индонезийн эсэргүүцлийг удирдаж, үүний үр дүнд түүнд ард түмэн "Тунхаглалын эцэг" хэмээх цол өгчээ.