Penyakit Creutzfeldt–Jakob

Penyakit Creutzfeldt–Jakob (CJD), juga dikenali sebagai penyakit Creutzfeldt–Jakob klasik, ialah penyakit otak degeneratif yang membawa maut. Gejala awal termasuk masalah ingatan, perubahan tingkah laku, penyelarasan yang lemah, dan gangguan visual. Demensia kemudian, pergerakan sukarela, buta, kelemahan, dan koma berlaku. Kira-kira 70% orang mati dalam tempoh satu tahun diagnosis.^[3]

Penyakit Creutzfeldt–Jakob
Nama lain	Penyakit Creutzfeldt–Jakob klasik
MRI CJD spora
Sebutan	UK: /ˌkrɔɪtsfɛlt ˈjækɒb/ KROYTS-felt-_-YAK-ob, A.S.: /- ˈjɑːkoʊb/ --_-YAH-kohb[1]
Pengkhususan	Neurologi
Gejala	Early: memory problems, behavioral changes, poor coordination, visual disturbances[2] Later: dementia, involuntary movements, blindness, weakness, coma[2]
Permulaan biasa	Sekitar 60
Jenis	Sporadic, hereditary, acquired
Punca	Prion
Kaedah diagnosis	After ruling out other possible causes
Diagnosis pembezaan	Encephalitis, chronic meningitis, Huntington’s disease, Alzheimer's disease
Rawatan	Supportive care
Prognosis	Universally fatal; 70% die within a year of diagnosis
Kekerapan	1 setiap sejuta setiap tahun
sunting Lihat pendokumenan templat ini

CJD disebabkan oleh protein yang dikenali sebagai prion.^[4] Prion berisiko adalah protein yang salah yang dapat menyebabkan protein terlipat secara normal menjadi salah. Kebanyakan kes berlaku secara spontan, manakala kira-kira 7.5% kes diwarisi dari ibu bapa seseorang dengan cara yang autosomal. Pendedahan kepada otak atau tisu tulang belakang dari orang yang dijangkiti juga boleh mengakibatkan penyebaran. Tiada bukti bahawa ia boleh merebak di antara orang melalui hubungan biasa atau pemindahan darah. Diagnosis melibatkan pemotongan potensi lain. Elektroensefalogram, ketulan tunjang, atau pengimejan resonans magnetik boleh menyokong diagnosis.

Tiada rawatan khusus.^[2] Opioid boleh digunakan untuk membantu dengan kesakitan, manakala clonazepam atau sodium valproate boleh membantu dengan pergerakan sukarela. CJD menjejaskan kira-kira satu juta orang setahun. Permulaan biasanya berusia sekitar 60 tahun. Keadaan ini mula-mula dijelaskan pada tahun 1920. Ia diklasifikasikan sebagai sejenis ensefalopati spongiform yang boleh ditularkan.^[5] CJD berbeza dengan ensefalopati spongiform sapi (penyakit lembu gila) dan variasi penyakit Creutzfeldt-Jakob (vCJD).^[6]