belakang

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

belakang (ejaan Jawi بلاکڠ, sebanding lebih belakang, superlatif paling belakang)

1. Anggota permukaan badan berlawanan permukaan dada dan abdomen.
2. Tempat berlawanan dengan permukaan yang menghadap suatu titik rujukan (hadapan).
3. Waktu atau titik masa yang terakhir.

Etimologi

Daripada Melayik Purba *bəlakaŋ, daripada Melayu-Chamik Purba, daripada Melayu-Sumbawa Purba, daripada Melayu-Polinesia Purba *balakaŋ (“paha”), daripada Austronesia Purba *balakaŋ (“paha”).

Sebutan

• Kamus Dewan: be·la·kang
• AFA^(kekunci): /bəlakaŋ/
• Rima: -akaŋ, -kaŋ, -aŋ

Rujukan

• "belakang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "belakang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.