curi

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata kerja

curi (ejaan Jawi چوري)

1. Mengambil suatu barang milik seseorang tanpa izin.
2. Melakukan suatu aktiviti secara rahsia atau sulit.

Etimologi

Daripada bahasa Hindi चुराना (curānā), daripada bahasa Sanskrit चोरयति (corayati).

Sebutan

• Kamus Dewan: cu·ri

Rujukan

• "curi" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "curi" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata kerja

curi

1. Mengambil suatu barang milik seseorang tanpa izin.

Etimologi

Daripada bahasa Hindi चुराना (curānā), daripada bahasa Sanskrit चोरयति (corayati).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /tʃu.ri/
• Penyempangan: cu‧ri

Pautan luar

• “curi” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.