ရေကာတာ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ရေကာတာ သို့မဟုတ် ဆည် ဆိုသည်မှာ ရေ သို့မဟုတ် မြေအောက်စမ်းချောင်းများကို သိမ်းထားသည့် အတားအဆီးတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ရေကာတာများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ရေကိုထိန်းသိမ်းထားရမည့် အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကို လုပ်ဆောင်နေစဉ် အခြားသောအဆောက်အအုံများဖြစ်သည့် ရေတံခါးများ သို့မဟုတ် တာပေါင်ရိုးများ (တမံများ ဟူ၍လည်း သိကြသည်) တို့ကို သတ်သတ်မှတ်မှတ်ဖြစ်သော မြေနေရာဒေသများသို့ ရေစီးဆင်းခြင်းကို စီမံခန့်ခွဲရန် သို့မဟုတ် တားဆီးရန် အသုံးပြုသည်။ ရေအားစွမ်းအင်နှင့် စုပ်ထုတ်၍သိုလှောင်ထားသော ရေအားလျှပ်စစ် တို့ကိုသန်းပေါင်းများစွာသော အသုံးပြုသူတို့အတွက် သန့်ရှင်းသော လျှပ်စစ်ဓာတ်အားကိုပေးရန် ရေကာတာများနှင့် တွဲဆက်၍ အသုံးပြုလေ့ရှိသည်။