ဒုက္ခာနုပဿီသုတ်

(၂)သုတ် ရှိပါသည်။

^[၁] သဒ္ဓါပဗ္ဗဇိတကုလပုတ္တအား တရားအစဉ်ဖြစ်ပုံ၊ ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီ၌ ဒုက္ခဟုရှုလျက် နေသည်ရှိသော် ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီကို ပိုင်းခြား၍ သိမြင်ပုံ။ ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီမှ လွတ်မြောက်ပုံ၊ ဇာတိ ဇရာ, မရဏ, သောက, ပရိဒေဝ, ဒုက္ခ ဒေါမနဿ, ဒုက္ခအားလုံးတို့မှ လွတ်မြောက်၏ဟု ဟောတော်မူပုံကို ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီ အကျယ်ဝေဖန်၍ ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

---

^[၂] အလုံးစုံသော သင်္ခါရတရားတို့၌ ဒုက္ခဟု အဖန်ဖန်ရှုလျက် ဒုက္ခဟု အမှတ် သညာရှိသည်ဖြစ်၍ ဒုက္ခဟု ထင်ရှားစွာ သိသည်ဖြစ်၍ အမြဲမပြတ် (တစ်ပါးသော စိတ်တို့နှင့်) မရောမပြွမ်းမူ၍ စိတ်ဖြင့်နှလုံးသွင်းပြီး ပညာဖြင့် သက်ဝင်လျက်နေ၏။

(၁) အာသဝေါတရားတို့ ကုန်ခြင်းကြောင့် အနာသဝ စေတောဝိမုတ္တိ၊ ပညာဝိမုတ္တိကို မျက်မှောက်ပြုလျက် ပြီးပြည့်စုံစေလျက် နေသောပုဂ္ဂိုလ်။

(၂) မရှေးမနှောင်း အာသဝပရိယာဒါန ဇီဝိတပရိယာဒါန ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်။

(၃) အန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်

(၄) ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်

(၅) အသင်္ခါရ ပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်

(၆) သသင်္ခါရ ပရိနိဗ္ဗာယီပုဂ္ဂိုလ်

(၇) ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီပုဂ္ဂိုလ်ဟူသော ပုဂ္ဂိုလ်(၇)ယောက်တို့သည် အာဟုနေယျ ပါဟုနေယျ ဒက္ခိဏေယျ အဉ္ဇလိကရဏီယ အနုတ္တရံ ပုညက္ခေတ္တံ လောကဿ ဖြစ်၏ဟု အသီးအသီး ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ ^[၃]