ဓမ္မဟောင်းကျမ်း
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
ဓမ္မဟောင်းကျမ်းဆိုသည်မှာ ခရစ်ယာန်ဘာသာတွင် ခရစ်တော်(ယေရှုခရစ်)၏ ခရစ်ယာန် ဝါဒသစ်မစတင်မှီက ရှိနှင့်ပြီးသော ကမ္ဘာဦးအစမှ အာဒံ၊ ဧဝတို့မှစကာ ဂျူးလူမျိုး တမန်တော်၊ ပရောဖတ် အသီးသီးတို့က အစဉ်တစိုက် ဟောကြားပို့ချခဲ့သည့် ဘုရားသခင်၏ ဩဝါဒများ၊ အဆုံးအမများကို မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ကျမ်းဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်တို့အတွက် ခရစ်တော်ပေါ်ထွန်းပြီးနောက် ရှင်ပေါလု(စိန့်ပေါလ်) ဦးဆောင်ရေးသားသည့် ဓမ္မသစ်ကျမ်း ပေါ်ထွက်လာသဖြင့် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းဟု သတ်မှတ်ခေါ်ဝေါ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုကျမ်းကို ဂျူးလူမျိုးတို့က ဆက်လက်ကိုးကွယ်ကြပြီး "တိုရာ"ဟုခေါ်ကြသည်။
 | ဤစာမျက်နှာသည် မကြာသေးခင်ကမှ ယူနီကုဒ် ၅.၁ သို့ ပြောင်းလဲထားပါသည်။ ယင်းတွင် စာသားဖော်ပြချက်များအား ပြန်ပြင်ရန် လိုအပ်နေဆဲ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ကျေးဇူးပြု၍ ဤနေရာတွင် မကြာသေးခင်မှ ပြောင်းထားသော ဆောင်းပါးများအား စစ်ဆေးကြည့်ပါရန်။ |
.jpg)
တနည်းအားဖြင့် ရှင်းလင်းအောင်ဆိုရလျှင် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းမှာ ခရစ်ယာန်ဘာသာကျမ်းဖြစ်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ၏ အရှေ့ပိုင်းသာဖြစ်သော်လည်း ဂျူးတို့၏ ဟီးဘရူးဘာသာတွင်မူ တစ်ခုတည်းသော ကိုးကွယ်ရာကျမ်းဖြစ်သည်။
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads