ဗာဠိသိကောပမသုတ်

^[၁] ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးတော်မူနေစဉ် ငါးမျှားချိတ်၌ တတ်ထားသော ငါးစာကို မြို့မိသော ငါးဥပမာဖြင့် ဣဋ္ဌ၊ ကန္တ၊ မနာပ၊ ပိယရူပ၊ ကာမူပသံဟိတ၊ ရဇနီယဖြစ်သော ဝိညာဏ်ခြောက်ပါး တို့ဖြင့်သိအပ်သော ဗဟိဒ္ဓါယတန ခြောက်ပါးတို့ကို လွန်လွန်ကဲကဲ နှစ်သက်ချီးမွမ်း တဏှာဖြင့်သက်ဝင် မျိုသိပ်ပြီးဆုံးစေသော ရဟန်းသည် အကျိုးမဲ့သို့ရောက်သူ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သူ၊ မာရ်မင်း၏ အလိုရှိတိုင်း အပြုခံရသူဖြစ်ပုံ၊ ထိုသို့မဟုတ်သော မနှစ်သက်၊ မချီးမွမ်း၊ မတပ်မက်သောရဟန်းသည် အကျိုးမဲ့သို့ မရောက်သူ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့မရောက်သူ၊ မာရ်မင်း၏ အလိုရှိတိုင်း အပြုမခံရသူဖြစ်ပုံကို ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခဒေသနာတော်ဖြင့် ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင်ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ ^[၂]