သေရိဝဝါဏိဇဇာတ်

ဧကကနိပါတ် - အပဏ္ဏကဝဂ် - (၃) သေရိဝဝါဏီဇဇာတ်။ ။ (အဖိုးတစ်သိန်းထိုက်တန်သော ရွှေခွက်ဆုံးရှုံးရသဖြင့် စိုးရိမ်ပူပန်၍ပျက်စီးရသော ရွဲကုန်သည်မိုက် အကြောင်း)

ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု

လုံ့လမရှိပျင်းရိရိ

နတ် လူတို့ ဆရာဖြစ်တော်မူသောမြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသု့းနော်မူစဉ် လုံ့လဝီရိယယုတ်လျော့ပျင်းရိသော ရဟန်းတစ်ပါးကို သီတင်းသုံးဖော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့ကမြတ်စွာဘုရားထံ ခေါ်ဆောင်၍ လာကြလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် လုံ့လဝီရိယ ယုတ်လျော့ပျင်းရိသော ရဟန်းအား “ချစ်သား ရဟန်း ... သင်သည် လုံ့လဝီရိယ ကြီးတော်မူလျက် မဂ်၊ဖိုလ်၊ နိဗ္ဗာန်ကို ပေးတတ်သော ငါဘုရား သာသနာတော်၌ ရဟန်းပြုပါလျက် အဘယ်ကြောင့်လုံ့လဝီရိယ ယုတ်လျော့ ပျင်းရိဘိသနည်း၊ ရှေးအခါက လုံ့လဝီရိယ ယုတ်လျော့ပျင်းရိသဖြင့် အဖိုးတစ်သိန်းတန် ရွှေခွက်မှ ဆုံးရှုံးရသော ရွဲကုန်သည်မိုက်သည်စိုးရိမ်ပူပန်၍ ပျက်စီးသကဲ့သို့ ဖြစ်ချေမည်” ဟု မိန့်တော်မူကာ အောက်ပါအတိတ်ဇာတ်ကို ဆောင်တော်မူသတည်း။