အဘိဇာနသုတ်

^[၁] ရုပ်, ဝေဒနာ, သညာ, သင်္ခါရ, ဝိညာဏ-ဟူသော ခန္ဓာငါးပါးတို့တွင် တစ် ပါးပါးကို ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် မသိပဲ, ပိုင်းခြား၍ မသိပဲ, စွဲမက်မှုမကင်းပဲ, မပယ်စွန့်နိုင် ပဲ, ဒုက္ခ၏ကုန်ဆုံးခြင်းငှာ မဖြစ်ထိုက်ပုံ၊ ယင်းခန္ဓာငါးပါးကို ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိသည် ရှိသော်, ပိုင်းခြား၍ သိသည်ရှိသော် စွဲမက်မှုကင်းသည်ရှိသော်, ပယ်စွန့်နိုင်သည်ရှိသော် ဆင်းရဲဒုက္ခကုန်ဆုံးခြင်းငှာ ဖြစ်ထိုက်၏-ဟု ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီကို သုက္ကပက္ခ, ကဏှပက္ခခွဲ၍ ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ ^[၂]