အသဿတဒိဋ္ဌိသုတ်

^[၁] ခန္ဓာငါးပါးရှိလျှင် ခန္ဓာငါးပါးကို အကြောင်းပြု၍ ခန္ဓာငါးပါးကို မှားမှား ယွင်းယွင်း နှလုံးသွင်းခြင်းကြောင့် “အသဿတော လောကော” ဟူသော မိစ္ဆာအယူ ဖြစ်ပေါ်လာပုံ၊ ခန္ဓာငါးပါးကို (တဏှာ, မာန, ဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့်) စွဲမှားမှုမရှိလျှင် “အသဿတော လောကော” ဟု မိစ္ဆာအယူမဖြစ်တော့ပုံ၊ အရိယာသာဝကအား ဤခန္ဓာငါးပါးတို့၌ ယုံမှားမှု၊ သစ္စာလေးပါးတို့၌ ယုံမှားမှု ပယ်ပြီးပုံ၊ ယုံမှားမှု ပယ်ပြီးသော အရိယာ သာဝကကို သောတာပန်ဟုခေါ်ဆိုပုံ၊ ခန္ဓာတစ်ပါးစီ တစ်ပါးစီကို အနတ္တလက္ခဏ သုတ်ဒေသနာတော်နည်းဖြင့် အကျယ် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ ^[၂]