အာ့ခ် အက်ခ် ဆီနန်ရှိ တော်ဝင်ဆားထုတ်လုပ်ငန်း

ဆေလိုင်း ရွိုင်ရေး (တော်ဝင်ဆားထုတ်လုပ်ငန်း) ဆိုသည်မှာ ပြင်သစ်နိုင်ငံ အရှေ့ပိုင်း ဓု ပြည်နယ်ရှိ အာ့ခ် အက်ခ် ဆီနန် တွင် တည်ရှိသော သမိုင်းဝင် အဆောက်အဦး တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ရွှတ်စ် တောအုပ်နှင့် ကပ်လျှက် တည်ရှိပြီး ဘီဆန်းရွှန်းမြို့မှ ၃၅ ကီလိုမီတာ အကွာတွင် တည်ရှိသည်။ ဗိသုကာ ပညာရှင်မှာ ထိုအချိန်က ထင်ရှားသော ပါရီမြို့မှ ဗိသုကာပညာရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်သော ကလူ နီကိုလပ်စ် လူဒူး ဖြစ်သည်။ ထိုလက်ရာမှာ စက်မှုခေတ်ကြိုကာလ အစောပိုင်း၏ အရေးပါသော စီမံကိန်း တစ်ခု ဖြစ်ပြီး ဗိသုကာမှ အဆောက်အဦးများကို ရာရှင်နယ် ဂျီဩမေတြီ အတိုင်း စီစဉ်ထားခြင်းနှင့် စီမံကိန်း၏ အစိတ်အပိုင်းများကို အဆင့်ဆင့် ဆက်စပ်မှု ရှိစေခြင်း အစရှိသော အတွေးအခေါ်များကို အခြေခံ၍ ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသည်။

ဆလင်းလက်စ်ဘိန်းရှိ မဟာ ဆားထုတ်လုပ်ငန်းမှ အာ့ခ် အက်ခန်ဆီနန်ရှိ တော်ဝင် ဆားထုတ်လုပ်ငန်း အထိ ဒယ်အိုးဖြင့် ဆားထုတ်လုပ်ခြင်း လုပ်ငန်းများ*
UNESCO ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာများ
တည်ရှိသည့် နိုင်ငံ	ပြင်သစ်
အမျိုးအစား	ယဉ်ကျေးမှု
ရွေးချယ်သည့်စံနှုန်း	i,ii, iv
ကိုးကား	၂၀၃
ဒေသ**	ဥရောပနှင့် မြောက်အမေရိက
သတ်မှတ်ခြင်း မှတ်တမ်း
စတင်သတ်မှတ်ခြင်း	၁၉၈၂  (ဆဋ္ဌမအကြိမ်)
* ယူနက်စကိုကမ္ဘာ့အမွေခံစာရင်းတွင် ရေးထိုးထားသောအမည် ** ယူနက်စကိုမှ ခွဲခြားသတ်မှတ်ထားသောဒေသ

ကလူ နီကိုလပ်စ် လူဒူး သက်မွေးဝမ်းကြောင်း တက္ကသိုလ်မှ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ခြင်း အလုပ်ကို တာဝန်ယူထားပြီး ထိုနေရာအား အထိမ်းအမှတ် အဆောက်အဦး တစ်ခု အဖြစ် စီမံခန့်ခွဲလျက် ရှိသည်။ ယူနက်စကိုမှ ဆေလိုင်း ရွိုင်ရေးအား ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာ တစ်ခု အဖြစ် ၁၉၈၂ ခုနှစ်တွင် စာရင်းသွင်းခဲ့သည်။

ယနေ့အချိန်တွင် ထိုနေရာအား များသောအားဖြင့် အများပြည်သူသို့ ဖွင့်လှစ်ပြသထားသည်။ ထိုသို့ပြသထားရာတွင် သစ်သားစည် စပ်သည့် လုပ်ငန်းအပြင် လူဒူးပြတိုက်တွင် မတည်ဆောက်ဖြစ်ခဲ့သော အနာဂတ် စီမံကိန်းများကို ပြသထားသည်။ ထို့ပြင် ဆားထုတ်လုပ်ငန်းလုပ်သည့် အဆောက်အဦးတွင်လည်း ယာယီပြပွဲများကို လက်ခံကျင်းပသည်။

ဘီဆန်းရွှန်းမှ ဘူးဂွန်းဘရက်စ်သို့ သွားသော ရထားလမ်းသည် ဆားထုတ်လုပ်ငန်းဘေးမှ ဖြတ်သွားပြီး အာ့ခ်အက်ခ် ဆီနန် ဘူတာရုံမှာ ထိနေရာနှင့် မီတာ ဒါဇင် အနည်းငယ်မျှသာ ဝေးကွာသည်။