Alven
From Wikipedia, the free encyclopedia
Alven bint geysten in lücht, et water of wår dan ouk in de natuur. Sy kummet vöär in de oldgermaanske en oldnoordske oaverleaverings.
Een alv is in de noordske oaverleaverings eyne van de vrüchtbåre natuurgeysten of natuurkrachten, din al in warken waren vöär der ouk mar goden untstünden waren. Se warket med an et bouwen, et up stand holden, mar ouk et ofbreaken, van de wearlden. Din sörget byvöärbeyld ouk dat et leavenssap van Ymir, de allereyrsten (oor)röäs, by de skepping wördden ümme-bouwed töt de stroumen en seyen up Middengaard (Aerde). In de Edda kümt et neet so düdelik når vöärend, mar vake wördden de alven as mooie vermenskelikde natuurweysens of-edåne. De alven bint de vrüchtbårheid in persoon.