Feldgöse
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
De Feldgöse oder Feldgosen (Anser) sünd en Geslecht mank de Echten Göse (Anserini) un höört to de Familie vun de Aantenvagels (Anatidae) mit to. Dor höört sess Aarden to, dormank de Aarden vun Göse, de in Middeleuropa bekannt un tohuse sünd. Ok de Huusgoos höört to düt Geslecht mit to. De Huusgoos is en Tuchtform vun de Graugoos, genetisch en beten wat mischt mit de Buckelgoos, de en Tuchtform vun de Swaangoos is. Bovento weert de veer Aarden vun dat Geslecht „Chen“ mit to de Feldgöse rekent.
Remove ads
Wie se utseht
All Aarden vun de Feldgöse sünd grote Vagels mit korte Been un langen Hals. De Snavel is stark un an siene Wuddel is he meist just so hooch, as lang. De Kiffränner gaht en beten na buten rut, so datt een de Tähne vun buten sehn kann. De Neeslöcker liggt tämlich in’e Midden vun den Snavel.
De Feddern sitt an’n Hals man drang un sünd en beten wat länger. De Flunken sünd lang un loopt spitz to. De drüdde Fedder an’e Hand is de längste Swungfedder. De Steert besteiht ut 16 bit 20 Feddern.
Remove ads
Wo se vörkamen doot
Feldgöse leevt up de Noordhalfkogel in de so nömmte Holarktis. Bloß man in’n Winter un wenn se up’n Tog sünd, kaamt se buten de Holarktis vör.
Aarden
Towielen weert de grote un de lüttje Sneegoos un de Kaisergoos in en egen Geslecht Chen tohopen faat. All tohopen gifft dat tein Aarden:
Anser
Dat Geslecht Anser besteiht ut düsse sess Aarden:
Chen
Dat Geslecht besteiht ut düsse veer Aarden:
Remove ads
Literatur
- M. J. Brisson, Ornithologie I, Paris (1760), S. 58:6, 261 – Dat Geslecht warrt to’n eersten Moil beschreven dör Mathurin-Jacques Brisson von 1760
- Erich Rutschke: Wildgänse, Lebensweise - Schutz - Nutzung, Berlin: Parey, 1997
- H. Kolbe, Die Entenvögel der Welt, 5. Upl., Eugen Ulmer Verlag (1999) (nich rinkeken) - ISBN 3-8001-7442-1
- National Geographic Society, Field Guide to the Birds of North America, S.22; 2006
Remove ads
Weblenken
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads