Langspriet-Haupeer

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

De Langspriet-Haupeer (Ensifera) sünd een vun de beiden Unnerornens mank de Haupeer. Vun de bi 8.100 bekannten Aarden leevt bi 35 Aarden in Middeleuropa. De lüttjesten höört to de Iemeckenheemken (Myrmecophilidae) un sünd bi 1,5 Millimeters groot. De gröttsten höört to de Saaghaupeer (Saga) un könnt bit hen to 100 Mms. lang weern. Pseudophylus collossus kann mit bit hen to 200 Mms. de Flunken an’n wietsten ut’neen spannen. Allerhand Aarden mank de Langspriet-Haupeer leevt as Rövers, annere freet bloß Planten oder nehmt Deerter un Planten to sik.

Weitere Informationen Systematik, Wetenschoplich Naam ...
Remove ads

Kennteken

De Langspriet-Haupeer verscheelt sik vun de Aarden ut de Unnerornen vun de Kortspriet-Haupeer sunnerlich dör de langen Föhlspriete. Dor hefft se ok ehren Naam vun her. Düsse Föhlspriete sünd faken langer, as dat ganze Lief un könnt ut mehr as 500 enkelte Le‘e bestahn. Bloß bi bannig wenig Aarden sünd de Antennen man kort. De Deerter hefft lüttje Facettenogen. Mit ehre Mundwarktüge könnt se kauen un bieten. Sunnerlich stevig utboot is dat eerste Segement vun de Bost. De Vörflunken sünd small un wat harder. Wenn de Deerter nich fleegt, deckt se dor de gröttern Achterflunken mit to. De Seken dreegt faken en lang Leggrohr (Ovipositor) an’t Achterenne. Dor könnt se de Eier mit afleggen. Dat besteiht ut dree Paar Anbacksels vun dat achte un negente Achterliefsegment, de so nömmten Gonapophysen.

Remove ads

Wie se sik vermehrt un wie se riepen doot

De Partners finnt de Langspriet-Haupeer meist dör ehren Gesang. To’n Begatten kladdert de Loofhaupeer ehre Seken up de Heken rup, bi de Heemken schufft sik dat Seken, wenn dat al tarrt is, vun vörn unner dat Heken sien Lief. Dat Heken sett denn en grote Spermatophore in dat Seken sien Geslechtsgatt af. De Eier weert achternah dör dat Leggrohr in’e Eer oder in Planten-Unnergrund afleggt. Meist leggt se dor enkelte Eier bi af. De Kröpelhunnen un en Reeg vun annere Aarden leggt de Eier up’n Bulten af un leckt de denn jummers wedder af un pleegt de so un sorgt dor for, datt sik dor u. a. keen Swämme ansetten doot. De Tied as Budden oder Nymphen wohrt verscheden lang. Dor höört to, datt se fiev bit seven Mol de Huud uttreckt, bi de wecken Aarden ut dat Geslecht Gryllus ok fökener. Overwintern doot se meist as Ei oder as Nymphe.

Remove ads

Systematik

Mank de Langspriet-Haupeer gifft dat en Reeg vun Deelgruppen, de weert meist Böverfamilien nömmt. To’n Deel verscheelt de sik üterlich bannig. Dree vun düsse Deelgruppen gifft dat ok in Middeleuropa. De Unnerscheed mank de Gruppen besteiht sunnerlich dor in, wie de Schrilladern utboot sünd, wo de Deerter mit Luud geevt.

Loofhaupeer – Tettigonioidea

De Loofhaupeer hefft bloß an’n lunken Vörflunken en Schrillader. Tominnst bi de Aarden ut Middeleuropa hett de Foot (Tarsus) veer Deele. Dor is de drüdde vun wat breeder, as en Hart. Düsse Aarden vun de Loofhaupeer leevt in Middeleuropa (indeelt sünd se hier na de Systematik vun orthoptera.speciesfile.org, in de Literatur verscheelt sik dat jummer en beten.

Thumb
Seken vun dat Gröne Haupeerd (Tettigonia viridissima)
Thumb
Nymphe vun en Punkt-Zarthaupeerd up en Blöte
Thumb
En Seken vun dat Gröne Haupeerd (Tettigonia viridissima) maakt een vun siene langen Föhlspriete rein

Böverfamilie Loofhaupeer – Tettigonioidea

  • Familie Echte Haupeer (Tettigoniidae)
    • Unnerfamilie Bradyporinae
      • Geslecht Ephippiger
        • Steppen-SadelhaupeerdEphippiger ephippiger
        • Balkan-SadelhaupeerdEphippiger discoidalis
        • Süüdalpen-SadelhaupeerdEphippiger terrestris
        • Provence-SadelhaupeerdEphippiger provincialis
      • Geslecht Uromenus
        • Kantig SadelhaupeerdUromenus rugosicollis
    • Unnerfamilie Conocephalinae
      • Geslecht Conocephalus
        • Langflunken-SweerthaupeerdConocephalus fuscus
        • Kortflunken-SweerthaupeerdConocephalus dorsalis
      • Geslecht Ruspolia
        • Groot Scheefkopp-HaupeerdRuspolia nitidula
    • Unnerfamilie Meconematinae
      • Geslecht Meconema
        • Slicht EekenhaupeerdMeconema thalassinum
        • Süüdlich EekenhaupeerdMeconema meridionale
      • Geslecht Cyrtaspis
        • Schild- EekenhaupeerdCyrtaspis scutata
    • Unnerfamilie Phaneropterinae
      • Geslecht Phaneroptera
        • Slicht SichthaupeerdPhaneroptera falcata
        • Veerpunkt-SichthaupeerdPhaneroptera nana
      • Geslecht Tylopsis
        • Leljenblatt-SichthaupeerdTylopsis lilifolia
      • Geslecht Acrometopa
        • Langbeent SichthaupeerdAcrometopa macropoda
      • Geslecht Barbitistes
        • Loofholt-SavelhaupeerdBarbitistes serricauda
        • Nadelholt-SavelhaupeerdBarbitistes constrictus
        • Süüdalpen-SavelhaupeerdBarbitistes obtusus
        • Süüdfranzöösch SavelhaupeerdBarbitistes fischeri
        • Graugöön SavelhaupeerdBarbitistes yersini
        • Dunkel SavelhaupeerdBarbitistes ocskayi
      • Geslecht Polysarcus
        • DickbuukhaupeerdPolysarcus denticauda
      • Geslecht Leptophyes
        • Punkt-ZarthaupeerdLeptophyes punctatissima
        • Striepen-ZarthaupeerdLeptophyes albovittata
        • Bosci sien ZarthaupeerdLeptophyes boscii
        • Süüdlich ZarthaupeerdLeptophyes laticauda
      • Geslecht Isophya
        • Slicht ButthaupeerdIsophya kraussii
        • Kortsteert-ButthaupeerdIsophya brevicauda
      • Geslecht Poecilimon
        • Fien BunthaupeerdPoecilimon gracilis
        • Lütt BunthaupeerdPoecilimon elegans
        • Süüdlich BunthaupeerdPoecilimon ornatus
        • Buckel-BunthaupeerdPoecilimon ampliatus
          Thumb
          Wrattenbieter (Decticus verrucivorus)
          Thumb
          Süüdlichen Wrattenbieter (Decticus albifrons)
          Thumb
          Lütt Struukhaupeerd (Yersinella raymondii)
      • Geslecht Metaplastes
    • Unnerfamilie Saginae
      • Groot SaaghaupeerdSaga pedo
    • Unnerfamilie Tettigoniinae
      • Geslecht Haupeer an sik - Tettigonia
        • Gröön HaupeerdTettigonia viridissima
        • Ööstlich HaupeerdTettigonia caudata
        • SinghaupeerdTettigonia cantans
      • Geslecht Gampsocleis
        • Heid-HaupeerdGampsocleis glabra
      • Geslecht Decticus
        • WrattenbieterDecticus verrucivorus
        • Süüdlichen WrattenbieterDecticus albifrons
      • Geslecht Platycleis
        • Westlich BiethaupeerdPlatycleis albopunctata
        • Lütt BiethaupeerdPlatycleis vittata
        • Steppen-BiethaupeerdPlatycleis montana
        • Grau BiethaupeerdPlatycleis grisea
        • Süüdlich BiethaupeerdPlatycleis affinis
        • Bruunplacken- BiethaupeerdPlatycleis tessellata
        • Süüdööstlich BiethaupeerdPlatycleis stricta
        • Verännert BiethaupeerdPlatycleis modesta
      • Geslecht Sepiana
        • TuunhaupeerdSepiana sepium
      • Geslecht Metrioptera
        • Roesel sien BiethaupeerdMetrioptera roeselii
        • Kortflunken-BiethaupeerdMetrioptera brachyptera
        • Tweeklört BiethaupeerdMetrioptera bicolor
        • Barg-BiethaupeerdMetrioptera saussuriana
        • Istrisch BiethaupeerdMetrioptera kuntzeni
      • Geslecht Struukhaupeerd - Pholidoptera
        • Alpen-StruukhaupeerdPholidoptera aptera
        • Slicht StruukhaupeerdPholidoptera griseoaptera
        • Süüdlich StruukhaupeerdPholidoptera fallax
        • Küsten-StruukhaupeerdPholidoptera littoralis
      • Geslecht Eupholidoptera
        • Gröön StruukhaupeerdEupholidoptera chabrieri
      • Geslecht Thyreonotus
        • Korsisch SchildhaupeerdThyreonotus corsicus
      • Geslecht Pachytrachis
        • Striepen-SüüdhaupeerdPachytrachis striolatus
        • Fien SüüdhaupeerdPachytrachis gracilis
      • Geslecht Pterolepis
        • Fien StruukhaupeerdPterolepis germanica
      • Geslecht Yersinella
        • Lütt StruukhaupeerdYersinella raymondii
      • Geslecht Antaxius
        • Atlantisch BarghaupeerdAntaxius pedestris
        • Alpin BarghaupeerdAntaxius difformis
      • Geslecht Anonconotus
        • AlpenhaupeerdAnonconotus alpinus
        • Süüdlich AlpenhaupeerdAnonconotus appenninigenus
      • Geslecht Psorodonotus
        • Balkan-Barghaupeerd Psorodonotus illyricus

Heemken– Grylloidea

Thumb
Wooldheemken (Nemobius sylvestris)
Thumb
Wienheemken (Oecanthus pellucens)

Bi de Heemken hefft beide Vörlunken en Schrillliest. Ehr Foot hett jummers bloß dree Deele. De Ennen vun de Achterflunken kiekt unner de Vörflunken rut, as Speete.

Düsse Heemkenaarden kaamt in Mitteleuropa vor:

  • Böverfamilie Heemken – Grylloidea
    • Familie Kröpelhunnen – Gryllotalpidae
    • Familie Iemeckenheemken – Myrmecophilidae
      • Slicht IemeckenheemkenMyrmecophila acervorum
    • Familie Echte Heemken – Gryllidae
      • Unnerfamilie Nemobiinae
        • WooldheemkenNemobius sylvestris
        • SumpheemkenPteronemobius heydeni
      • Unnerfamilie Gryllinae
        • GrasheemkenGryllus campestris
        • Ööstlich HeemkenModicogryllus frontalis
        • TrütjeAcheta domesticus
      • Unnerfamilie Blötenheemken – Oecanthinae
        • WienheemkenOecanthus pellucens

Rhaphidophoroidea

Thumb
Seken vun Dolichopoda schiavazzii, en Höhlenhaupeerd ut de Toskana

De leste Grupp mank de Langspriet-Haupeer sünd de Rhaphidophoroidea. Hier hefft Heken un Seken vun all Aarden keen Flunken. Sunnerlich bekannt is dat Drievhuus-Haupeerd (Tachycines asynamorus) ut de Familie vun de Höhlen-Haupeer (Rhaphidophoridae), dat wohrschienlich ut China stammen deit. Weltwiet is se in Drievhüser insleept wurrn un leevt dor as Rövers oder freet Planten. Vun de 1990er Johre af an sünd ok de wecken Vörkamen vun dat Doorn-Höhlenhaupeerd (Troglophilus neglectus) ut natürliche Höhlen in Bayern un Sassen (Sassische Swiez), man ok in künstliche Hollten, as ut de Kasematten in de Festung Königstein. Kollar sien Höhlenhaupeerd (Troglophilus cavicola) leevt in Öösterriek un de Swiez, sunnerlich in Höhlen, man ok unner Loo un Steen. In de Gemarken um de Middellannsche See umto gifft dat noch bi 20 Aarden ut dat Geslecht Dolichopoda.

Remove ads

Literatur

  • Bertrand & Hannes Baur, Christian & Daniel Roesti: Die Heuschrecken der Schweiz, Haupt Verlag, Bern 2006, ISBN 3-258-07053-9.
  • Heiko Bellmann: Heuschrecken – beobachten, bestimmen, Naturbuch-Verlag, Augsburg 1993.
  • Josef Szijj: Die Springschrecken Europas, Neue Brehm-Bücherei Bd. 652, Westarp Wissenschaften, Hohenwarsleben 2004.

Noch annere Literatur

  • Xiao-Yang Wang, Zhi-Jun Zhou, Yuan Huang, Fu-Ming Shi: THE PHYLOGENETIC RELATIONSHIPS OF HIGHER ORTHOPTERAN CATEGORIES INFERRED FROM 18S RRNA GENE SEQUENCES. Acta Zootaxonomica Sinica 2011, Vol.36 (3) (abstract)

Weblenken

Langspriet-Haupeer. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads