19-toonsverdeling
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De 19-toonsverdeling is een muziektheoretische ordening van toonmateriaal waarin binnen het octaaf 19 tonen worden onderscheiden met onderling min of meer gelijke afstanden. Behalve deze verdeling van het octaaf in 19 tonen, bestaat er ook een 19-toonsduodecimeverdeling, een verdeling van de duodecime (octaaf plus kwint) in 19 tonen.