![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Projection-screen-home2.jpg/640px-Projection-screen-home2.jpg&w=640&q=50)
High-definition television
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
High-definition television of hogedefinitietelevisie (hd-tv) is een televisietechniek met een kwaliteit die als geavanceerder wordt aangemerkt dan de bestaande analoge systemen PAL, NTSC en SECAM.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Projection-screen-home2.jpg/640px-Projection-screen-home2.jpg)
Als groot voordeel van hd-tv wordt genoemd het grotere aantal beeldlijnen, wat een aanmerkelijk scherper beeld mogelijk maakt, vooral duidelijk te zien op de steeds groter wordende televisies. Een televisie met het HD ready-logo is gecertificeerd om een volledig hd-signaal te kunnen verwerken en voldoet minimaal aan de laagste hd-tv-specificaties. In het kort houdt dit in: kan minimaal 720 beeldlijnen weergeven en heeft een digitale ingang, in de praktijk een HDMI- of DVI-ingang en ondersteunt de kopieerbeveiliging HDCP. De HDMI-aansluiting is de meest voorkomende digitale aansluiting op hd-tv's. Dit omdat HDMI in tegenstelling tot DVI naast een digitaal videosignaal een digitaal geluidssignaal meestuurt.
Ter vergelijking, de oudere analoge Europese tv-standaard PAL heeft 576 beeldlijnen interlaced in een beeldverhouding van 4:3 (of 16:9 in PALplus). Hd-tv daarentegen heeft 720 of 1080 beeldlijnen en heeft een beeldverhouding van 16:9. Niet alleen de resolutie is groter, ook de kleurruimte is groter dan bij PAL.