Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling

politieke partij uit Turkije / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (Turks: Adalet ve Kalkınma Partisi), officiële acroniem AKP, is een Turkse politieke partij van conservatieve signatuur. De partij presenteert zich nadrukkelijk in haar partijreglementen niet als islamitische, maar als conservatief-democratische partij met een economisch-liberale signatuur.[6] De partij is sinds de parlementsverkiezingen van 2002 aan de macht in Turkije. De AKP, die toen voor het eerst meedeed aan de verkiezingen, werd met 34,2% van de stemmen direct de grootste partij van Turkije. Mede-oprichter en partijvoorzitter Recep Tayyip Erdoğan is president.

Se%C3%A7menin_gelir_d%C3%BCzeyine_g%C3%B6re_oy_da%C4%9F%C4%B1l%C4%B1m%C4%B1.PNG
Tabel A: Kiezers op basis van maandelijkse inkomen (bron: KONDA Research and Consultancy, 2007). AKP is de grootste partij in groep 1, 2, 3 en 4, terwijl CHP de grootste is in groep 5, de rijkste 20% van Turkije.
Quick facts: Adalet ve Kalkınma Partisi, Personen, Partijl...
Adalet ve Kalkınma Partisi
Logo
Personen
Partijleider Recep Tayyip Erdoğan
Zetels
Parlement
290 / 600
Grootstedelijke gemeenten
15 / 30
District gemeenten
742 / 1.351
Gemeenteraadsleden
10.173 / 20.498
Provinciale raadsleden
757 / 1.251
Geschiedenis
Opgericht 14 augustus 2001
Algemene gegevens
Actief in Turkije
Hoofdkantoor No. 202 Balgat
Ankara, Turkije
Richting Rechts
Ideologie Conservatisme
Economisch liberalisme
Autoritarisme[1]
Neo-ottomanisme[2][3][4][5]
Kleuren Oranje, blauw en wit
Afkorting AKP
Jongerenorganisatie AKP Gençlik Kolları
Europese organisatie Partij van Europese Conservatieven en Hervormers (waarnemer)
Website www.akparti.org.tr
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Turkije
Close

Het succes van de AKP wordt toegedicht aan de economische liberalisatie waardoor een Anatolisch maatschappelijk middenveld zou zijn ontstaan dat wel aan sociale en economische betekenis had gewonnen, maar zich daarentegen onvoldoende vertegenwoordigd voelde in het politieke systeem (zie tabel A). De kiem voor de economische inhaalslag zou besloten liggen in de neoliberale economische filosofie van wijlen president Turgut Özal. Door de ondervertegenwoordiging van het cultureel conservatieve Anatolische deel van de bevolking in de belangrijkste overheidsorganen zou de overheid niet representatief zijn geweest voor de bevolkingssamenstelling. De nieuwe Anatolische bourgeoisie zou, door middel van de AKP, de status-quo van de stedelijke Kemalistische bevolking uitdagen.[7]

De partij steunt de islamistische Moslimbroederschap die door Egypte, Rusland, Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië, Syrië en Bahrein op de terreurlijst werd gezet, nadat het Egyptische leger onder leiding van Abdul Fatah al-Sisi via een staatsgreep Mohammed Morsi, de eerste democratisch gekozen president van Egypte, afzette.[8][9][10] Zowel het binnenlands als buitenlands beleid van de partij onder (voormalig) premier Ahmet Davutoğlu wordt gezien als Pan-islamitisch,[11] ten koste van de elitisch Kemalistisch-seculiere republikeinse principes.[12]

Landelijke demonstraties braken uit tegen het autoritarisme van de AKP in 2013, het hardhandig neerslaan van de demonstraties leidde tot internationale veroordeling tevens kwamen de gesprekken over toetreding van Turkije tot de EU tot stilstand.[13] Sindsdien heeft de partij strengere regelgeving op het gebied van internet, abortus en alcoholgebruik ingevoerd en de toegang tot Twitter en YouTube werd tijdelijk geblokkeerd in maart 2014.[14][15][16][17][18] Vooral na een corruptieschandaal waarbij verschillende AKP ministers betrokken waren in 2013, wordt de partij beschuldigd van vriendjeskapitalisme.[19][20][21] De partij is verantwoordelijk voor democratische erosie in Turkije.[22]

Oops something went wrong: