Aanhalingsteken

leesteken / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Aanhalingstekens zijn leestekens die, meestal in paren, gebruikt worden om een woord of tekst(gedeelte) te markeren. Afhankelijk van de taal en het medium kunnen aanhalingstekens verschillende vormen en functies aannemen.

„ ”
Leestekens
aanhalingstekens( ,  , " ",  , ' ' )
accolade( { } )
afbreekteken( - )
apostrof( )
beletselteken( )
dubbelepunt( : )
gedachtestreepje of
kastlijntje
( , )
guillemets( « » )
haakjes( ( ), [ ],   )
komma( , )
koppelteken( - )
liggend streepje( -, , , _ )
omgekeerd uitroepteken( ¡ )
omgekeerd vraagteken( ¿ )
punt( . )
puntkomma( ; )
schuine streep( / )
uitroepteken( ! )
vraagteken( ? )
weglatingsstreepje( - )
Woordscheiding
hoge punt( · )
spatie(   )
Algemene typografie
ampersand( & )
apenstaartje( @ )
asterisk( * )
backslash( \ )
bullet( )
accent( )
caret/dakje( ^ )
emoticon( :-) )
gelijkteken( = )
graad( ° )
hekje( # )
munteenheidsteken( ¤ )
obelisk( , )
paragraafsymbool( § )
alineateken( )
procentteken( % )
promille( )
tilde( ~ )
trema( ¨ )
umlaut( ¨ )
laag streepje/underscore( _ )
sluisteken( |, ¦ )
Ongebruikelijke typografie
asterisme( )
lozenge( )
interrobang( )
ironieteken( Ironieteken.svg )
referentieteken( )
dusteken( )
zero-width space( )

Bij een paar is er een openend aanhalingsteken en een sluitend aanhalingsteken. Afhankelijk van nationale conventies kunnen deze bijvoorbeeld getoond worden als O, O, "O", ,O, ʻOʼ, 'O' of «O». De dubbele aanhalingstekens worden meestal alleen gebruikt bij citaten, enkele aanhalingstekens komen ook regelmatig voor in andere situaties.[1]

Oops something went wrong: