Aanslag (oppervlakteverontreiniging)
verontreiniging van een vast oppervlak, dat zich opbouwt tot een voorwerp niet meer functioneert / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Aanslag of oppervlakteverontreiniging (in het Engels fouling genoemd) is de ophoping of van ongewenst materiaal op vaste oppervlakken. Meestal kan de ophoping zich opbouwen tot het object niet meer functioneert.
Andere termen die worden gebruikt om aanslag te beschrijven zijn onder meer vuilafzetting, corrosieaanslag, biologische aanslag, depositie, rijpafzetting (denk hierbij aan de aangeslagen brilglazen), ketelsteenvorming en andere vormen van kalkaanslag, schimmelaanslag, algenaanslag, slakvorming en slibvorming.
Aanslag komt vaak voor en is erg divers; aanslag op scheepsrompen, algenvorming op mosselen in zeewater of op bomen in de buitenlucht, vervuiling van warmteoverdrachtscomponenten door componenten in koelwater of gassen, en zelfs de ontwikkeling van tandplak of tandsteen op tanden of de afzettingen op onder meer zonnepanelen op Mars.
Dit artikel gaat voornamelijk over de aanslag van industriƫle warmtewisselaars, hoewel dezelfde theorie algemeen van toepassing is op andere soorten oppervlaktevervuiling. In de koeltechniek en andere technische vakgebieden wordt onderscheid gemaakt tussen macro-aanslag (macrofouling) en micro-aanslag (microfouling). Van de twee is micro-aanslag meestal moeilijker te voorkomen en dus belangrijker.