Adalolf
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Adalolf I van Boulogne (ca. 893/899 - 13 november 933), ook Æthelwulf, was de tweede zoon van graaf Boudewijn II van Vlaanderen en van Ælfthryth van Wessex.
Adalolf I van Boulogne | ||
---|---|---|
- 933 | ||
Graaf van Saint-Pol Graaf van Boulogne Graaf van Terwaan | ||
Periode | 918 - 933 | |
Voorganger | Boudewijn II | |
Opvolger | Arnulf I | |
Vader | Boudewijn II van Vlaanderen | |
Moeder | Ælfthryth van Wessex |
Hij volgde zijn vader in 918 op als graaf van Saint-Pol, Boulogne en Terwaan. Tevens werd hij lekenabt van de Abdij van Sint-Bertinus. Hij onderhandelde in 924 voor Hugo de Grote diens huwelijk met Edith, halfzuster van koning Æthelstan. Adalolf nam deel aan een veldslag bij Falkenberge waarbij een leger Vikingen werd verslagen. Volgens de overlevering is Adalolf door zijn eigen zwijnenhoeder gedood. Adalolf is begraven in de Sint-Pietersabdij (Gent).
Na de dood van Adalolf annexeerde zijn broer Arnulf I van Vlaanderen zijn gebieden en ging daarbij voorbij aan de aanspraken van de vermoedelijk nog jonge zoons van Adalolf. Dertig jaar later konden zij door een opstand hun gebieden terugwinnen.