Agonist (biochemie)
biochemie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een agonist is in de biochemie een signaalstof die een receptor in een celmembraan activeert of de activiteit van een enzym verhoogt. De receptoren zijn meestal ionotrope ionkanalen die een belangrijke rol in de stofwisseling van cellen en organismen spelen. In de geneeskunde worden vaak synthetische agonisten toegepast die de functie van hormonen of neurotransmitters hebben. In de biologie vervullen agonisten bijvoorbeeld een functie als gifstof of als feromoon. Het tegenovergestelde van een agonist is een antagonist.