Alexander I van Rusland
Tsaar van Rusland (1777-1825) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alexander I Pavlovitsj (Russisch: Александр I Павлович; Aleksandr I Pavlovitsj), bijgenaamd de "gezegende" (Благословенный; Blagoslovennij) (Sint-Petersburg, 23 december 1777 — Taganrog, 1 december 1825) was van 1801 tot 1825 tsaar van Rusland, koning van Congres-Polen (1815 tot 1825) en grootvorst van Finland (1809-1825).
Alexander I | ||
---|---|---|
1777-1825 | ||
![]() | ||
Tsaar van Rusland | ||
Periode | 1801-1825 | |
Voorganger | Paul I | |
Opvolger | Nicolaas I | |
Vader | Paul I van Rusland | |
Moeder | Maria Fjodorovna | |
Dynastie | Romanov |
Hij werd geboren als zoon van grootvorst Paul Petrovitsj, later tsaar Paul I van Rusland en Sophia Dorothea Augusta Louisa van Württemberg, oudste dochter van de hertog van Württemberg. Alexander besteeg de troon na de moord op zijn vader, en regeerde over Rusland tijdens de napoleontische oorlogen. In de eerste helft van zijn regering probeerde Alexander vele liberale hervormingen door te voeren, terwijl hij in de tweede helft van zijn regering op een veel willekeuriger manier regeerde, wat leidde tot de afschaffing van vele vroegere hervormingen. In zijn buitenlandbeleid behaalde Alexander zekere successen; hij won namelijk meerdere campagnes met in het bijzonder het verwerven van Finland en grote delen van Polen. De vreemde tegenstrijdigheid van zijn innerlijk maakte Alexander een van de meest interessante tsaren.
Oops something went wrong: