Alta California
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alta California (Nederlands: Opper-Californië) is de historische naam van een groot gebied in het zuidwesten van de Verenigde Staten, dat naast de staat Californië delen van Nevada, Utah, Arizona en Wyoming besloeg. Alta California was in de 18e en 19e eeuw een Spaanse kolonie en later deel van Mexico, voor het door de Verenigde Staten werd ingelijfd.
Voormalig territorium van Mexico  | |||
|---|---|---|---|
 .svg) | |||
| Coördinaten | 36°36'NB, 121°54'WL | ||
| Algemeen | |||
| Inwoners | ca. 85.000 (1847) | ||
| Politiek | |||
| Gouverneur | zie lijst | ||
| Overig | |||
| Hoofdstad | Monterey | ||
| Ontstaan in | 1824 (tot 1848) | ||
| |||
De zuidgrens lag enigszins anders dan de huidige Amerikaans-Mexicaanse grens. Aanvankelijk liep de zuidgrens horizontaal, maar de Amerikanen besloten in 1848 ook een klein stukje van Baja California te annexeren om zo de beschikking te krijgen over de gunstige haven van San Diego.