Armeense keuken
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Armeense keuken weerspiegelt in zijn gerechten en kooktechnieken de geschiedenis en de geografie waar Armeniërs hebben geleefd, zowel als de invloeden van buitenaf. De traditionele keuken werkt ook met gewassen en dieren die gekweekt werden in de gebieden bevolkt door de Armeniërs.
De Armeense keuken behoort tot de keuken van het Midden-Oosten net zoals de Turkse keuken, de Perzische keuken en de Arabische keuken. Deze keukens zijn door de eeuwen heen wederzijds door elkaar beïnvloed.
Bij de bereiding van vlees-, vis- en groentegerechten wordt veel gebruikgemaakt van vullingen en pureren. Lamsvlees, aubergine, mayonaise, yoghurt en brood (lavash) zijn basisingrediënten van de Armeense keuken. Armeniërs gebruiken gebroken tarwe (bulgur) in plaats van de mais en rijst die populair zijn bij hun Kaukasische buren (Georgië en Azerbeidzjan).
De Armeense keuken maakt vooral gebruik van verse kruiden (en gedroogde kruiden in de winter), tarwe, kikkererwten, linzen, witte en bruine bonen. Veel gerechten bevatten noten (amandelnoten, walnoten, pistachenoten, pijnboompitten, hazelnoten).
Vers en gedroogd fruit is een belangrijk ingrediënt, ook als zuurstof. De belangrijkste: abrikoos (vers en gedroogd), kweepeer, meloen. Als zuurstoffen: sumakbes gedroogd of in poedervorm), zure druif en pruim (vers of gedroogd), granaatappel, zure kers en citroen. Men maakt gebruik van wijnbladeren, koolbladeren, snijbiet, radijsbladeren en aardbeibladeren om op te vullen.