Privégebruik auto
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Privégebruik auto is een Nederlandse forfaitaire regeling voor de ondernemer of werknemer die een auto (personenauto of bestelbus) van de zaak ook privé mag gebruiken. Er hoeven hierdoor privé geen uitgaven voor de auto te worden gemaakt. Hierdoor wordt een voordeel behaald ten opzichte van iemand met een privéauto. In de omzetbelasting, inkomstenbelasting en loonbelasting wordt dit voordeel belast. Dit wordt ook wel de fiscale bijtelling (ook kortweg bijtelling) of autokostenforfait genoemd. Deze forfaitaire regeling is voor het eerst in 1951 vastgelegd in de Nederlandse wet als aanvulling op het Besluit op de Inkomstenbelasting 1941.[1]