Barbara Tuchman
Amerikaans journaliste en historica / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Barbara Wertheim Tuchman (New York, 30 januari 1912 – Greenwich (Connecticut), 6 februari 1989) was een Amerikaanse journaliste en historica.
Barbara Tuchman | ||||
---|---|---|---|---|
William Shirer, Barbara Tuchman en John Eisenhower in 1971 | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Barbara Wertheim Tuchman | |||
Geboren | 30 januari 1912 | |||
Geboorteplaats | New York[1][2] | |||
Overleden | 6 februari 1989 | |||
Overlijdensplaats | Greenwich[3][4] | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1939-1988 | |||
Genre | Non-fictie | |||
Bekende werken | De kanonnen van augustus (1962) | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Tuchman was de dochter van bankier Maurice Wertheim en kleindochter van de diplomaat Henry Morgenthau. Ze trouwde in 1939 met Lester Tuchman, een hoogleraar in de geneeskunde. Samen kregen ze drie dochters.
Tuchman studeerde af aan het Radcliffe College in 1933 en werkte een aantal jaren als journalist vooraleer boeken te schrijven. Ze won de Pulitzer-prijs twee keer, één keer voor de De kanonnen van augustus, dat een standaardwerk werd over het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, in de categorie algemene non-fictie, en nog eens voor Stilwell en de Amerikaanse rol in China.
Zij is vooral bekend door haar boek A distant mirror - the calamitous 14th century (1978, in Nederlandse vertaling verschenen in 1980 als De waanzinnige veertiende eeuw) en haar boeken over de (aanloop naar) de Eerste Wereldoorlog: De trotse toren, Het Zimmermann-telegram en De kanonnen van augustus. Vele van haar boeken zijn vertaald in het Nederlands en worden nog uitgegeven.
Haar boeken kenmerken zich door een levendige stijl en een scherp oog voor detail.
Barbara Tuchman overleed op 77-jarige leeftijd.