Basgitaar
snaarinstrument uit de gitarenfamilie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De basgitaar is een snaarinstrument (doorgaans viersnarig) dat in vele vormen van moderne niet-klassieke muziek wordt gebruikt. De stemming is standaard ’E – ’A – D – G; zoals een contrabas en gelijk aan de laagste vier snaren van een gitaar, maar dan een octaaf lager. Meestal wordt een basgitaar uitgevoerd met frets, hoewel fretloze basgitaren ook bestaan.
| Basgitaar | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Fender Precision basgitaar | ||||
| Classificatie | ||||
| Bereik | ||||
 | ||||
| Gerelateerde instrumenten | ||||
| elektrische gitaar, gitarron | ||||
| Fabrikanten | ||||
| Fender, Ibanez, Music Man | ||||
| Meer artikelen | ||||
| gitaar, fret, flageolet | ||||
| ||||
De ontwikkeling van de basgitaar heeft een grote invloed gehad op het ontstaan van rock en popmuziek, en op de ontwikkeling van met name de jazz. De basgitaar is een deel van de ritmesectie en vormt een brug tussen ritmiek (drums) en harmonie (akkoordinstrumenten zoals piano en gitaar). De relatie tussen en samensmelting van bas enerzijds en basdrum, snaredrum en hihat anderzijds maakt wat een partij doet 'grooven'.
De meeste basgitaren zijn elektrisch of semi-akoestisch, maar er bestaan ook akoestische basgitaren. Die zijn zonder versterking echter niet bruikbaar in ensembles. In mariachi-orkesten wordt wel een gitarron (mexicano) gebruikt; een zessnarige akoestische basgitaar met een zeer grote klankkast. De klank lijkt op die van een pizzicato bespeelde contrabas.