Betegeling
regelmatige vulling van een plat vlak / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een betegeling of tessellatie van een vlak is een manier om dat vlak met identieke tegels te bedekken, zodat zij overal aansluitend tegen elkaar en nergens over elkaar liggen. MC Escher maakte in zijn kunst veel gebruik van betegelingen. We zien door de hele kunstgeschiedenis, van de architectuur uit de oudheid tot in de moderne kunst, betegelingen terugkomen. Een voorbeeld van een betegeling is de regelmatige manier waarop vloertegels op een vloer zijn gelegd. Men spreekt ook van betegelingen van delen van een vlak, in meer dimensies en in een hyperbolisch vlak.
In het Latijn was een tessella een klein kubusvormig stukje van klei, steen of glas dat werd gebruikt om mozaïeken te leggen.[1] Tessella, van tessera, betekent 'klein vierkant' en komt van het Oudgriekse τέσσερα, dat vier betekent.
Er is een verschil tussen betegelingen met en zonder translatiesymmetrie, maar het aantal betegelingen met translatiesymmetrie is veel groter dan het aantal zonder. Wanneer het niet anders wordt vermeld, gaat het om betegelingen met translatiesymmetrie.