cover image

Bietenrooier

oogstmachine / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een bietenrooier wordt gebruikt om suikerbieten machinaal te rooien.

Suikerbietenrooier_zesrijige_bunker_%28Sugarbeet_harvester%29.jpg
Zesrijige zelfrijdende bietenrooier met voorraadbunker

De grootste zelfrijdende bietenrooier is een machine die 12 bietenrijen in één keer kan rooien. De meest gangbare machine is momenteel (2018) echter de zelfrijdende zesrijige bietenrooier.

Aan de voorkant van de machine zit een frees, die het blad van de bieten verwijdert. Daarachter zit een kopmes dat de kop van de biet afsnijdt. Vervolgens worden door lichters de bieten uit de grond gelicht en op een transportband gebracht. Via de transportband komen de bieten eerst op een zogenaamde zon te liggen. Dit is een ronddraaiend verticaal liggend wiel met spijlen dat de grond van de bieten zo veel mogelijk verwijdert. Vanaf de zon gaan de bieten naar een voorraadbak. Een volle bak bevat ongeveer 17.000 kg en wordt gelost in een aanhangwagen die getrokken wordt door een tractor. Deze tractor brengt de bieten naar een tijdelijk opslag.

Suikerbieten_gekopt_%28Beta_vulgaris%29.jpg
De rechter biet is goed gekopt; de middelste te hoog en de linker veel te hoog

Het kopmes moet zodanig afgesteld worden dat alleen dat gedeelte van de biet verwijderd wordt waar de bladeren op staan ingeplant.

De lichters mogen niet te hoog staan afgesteld omdat dan een te groot stuk van de punt van de biet in de grond achterblijft. Bij een te diep afgestelde lichter wordt te veel grond met de bieten meegevoerd.

De draaisnelheid van de zon mag niet te laag, maar ook niet te hoog zijn. Bij een te lage draaisnelheid wordt onvoldoende grond verwijderd en bij een te hoge treedt te veel bietbeschadiging en puntverlies op.