![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/CST-100_%2528crop%2529.jpg/640px-CST-100_%2528crop%2529.jpg&w=640&q=50)
Boeing Starliner
ruimteschip / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Boeing CST-100 Starliner is een herbruikbaar ruimteschip dat in december 2019 zijn eerste testvlucht maakte en vanaf 2024 bemande vluchten naar het ISS zou moeten gaan uitvoeren onder NASA's Commercial Crew-Contract.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/CST-100_%28crop%29.jpg/640px-CST-100_%28crop%29.jpg)
De Starliner biedt normaliter plaats aan vier en maximaal vijf astronauten en moet maximaal tweehonderdtien dagen aan het ISS gekoppeld kunnen blijven.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Diagram-of-CST-100-Starliner_with_labels.png/640px-Diagram-of-CST-100-Starliner_with_labels.png)
1: afwerpbare neuskap
2: afwerpbare beschermkap voor parachutes
3: toegangsluik (op aarde)
4: stuurmotoren
5: opblaasbare landingskussens
6: hitteschild
7: aankoppelingssysteem
8: parachutes
9: raam (drie in totaal)
Servicemodule:
10: verbindingsconnector tussen capsule en servicemodule
11: radiatoren
12: motoren om de servicemodule mee af te werpen
13: brandstoftanks
14: ophanging motoren
15: rs-88-hoofdmotoren/ontsnappingsmotoren
16: zonnepanelen
De Starliner heeft dezelfde conische vorm als de kleinere Apollo Command Module en het iets grotere Orion-ruimteschip. Anders dan die twee ruimteschepen zal de Starliner niet in zee maar op land landen. Ook duidelijk anders is dat de ontsnappingsmotoren niet in een "escape tower" boven op de capsule zitten gemonteerd, maar als vier "pusher"-motoren (type RS-88) in de servicemodule onder de capsule zitten. Starliner-capsules zouden geschikt moeten zijn om tien keer te worden hergebruikt.