C-melody-saxofoon
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De C-melody-saxofoon is een s-vormige saxofoon die verwant is aan de tenorsaxofoon maar gestemd is in C. Het instrument is ontworpen door Adolphe Sax als onderdeel van een serie in F en C gestemde instrumenten voor orkestraal gebruik. De C-melody was populair in het begin van de twintigste eeuw. Een bekende bespeler was Frankie Trumbauer. Jazz musici als Benny Carter en Coleman Hawkins zijn hun loopbaan begonnen op de C-melody sax.
| C-melody-saxofoon | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Een C-melody-saxofoon uit 1921. | ||||
| Classificatie | ||||
| Bereik | ||||
 | ||||
| Gerelateerde instrumenten | ||||
| soprillo, sopranino-, sopraan-, alt-, tenor-, bariton-, bas-, contrabas-, subcontrabas-saxofoon | ||||
| ||||
Een C-melody-saxofoon is groter dan een altsax maar kleiner dan een tenorsax. De boring heeft een diameter en afschuining die meer lijkt op een verlengde alt dan een tenor. De meeste C-melody-saxofoons hebben een kromme nek, maar er zijn ook instrumenten met rechte nek gemaakt.
Bij C-melody-saxofoons is meestal een letter "C" bij het serienummer gegraveerd.