Caral-Supecultuur
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Caral-Supecultuur (ook bekend als Caralcultuur en Norte Chicocultuur) was een complexe samenleving van de precolumbiaanse laat-archaïsche periode, die bloeide tussen het 4e en 2e millennium v.Chr. in wat nu het Caral-gebied van de noord-centrale kust van Peru is.
Caral-Supecultuur | ||||
---|---|---|---|---|
reconstructie van een van de piramides van Aspero | ||||
Regio | noordkust van Peru | |||
Periode | archaïsche periode | |||
Datering | c. 3.500 tot 1.800 v.Chr | |||
Typesite | Aspero | |||
Andere sites | Caral | |||
Voorgaande cultuur | Lauricochacultuur | |||
Volgende cultuur | Kotoshcultuur, Chavincultuur | |||
|
De beschaving omvatte dertig grote bevolkingscentra langs drie rivieren, de Fortaleza, de Pativilca en de Supe. Verder naar het zuiden zijn er verschillende bijbehorende locaties langs de rivier de Huaura. De naam is afgeleid van de stad Caral in de Supe-vallei, een grote en goed bestudeerde Caral-Supe-site.
De stichting van de eerste stad, Huaricanga in het gebied van de Fortaleza, werd rond 3.500 v.Chr. gedateerd. Vanaf 3.100 v.Chr. werden grootschalige nederzettingen en gemeenschapsbouw duidelijk zichtbaar, tot een periode van verval rond 1.800 v.Chr. Het wordt gezien als de oudst bekende beschaving in Amerika.
Caral-Supe is een prekeramische cultuur. Aardewerk ontbrak volledig en er zijn bijna geen bewijzen van beeldende kunst bewaard gebleven. De meest indrukwekkende prestatie van de beschaving was de monumentale architectuur, waaronder grote aardwerken zoals platformheuvels en verzonken ronde pleinen. Archeologisch bewijs suggereert het gebruik van textieltechnologie en mogelijk de aanbidding van gemeenschappelijke godheidssymbolen, welke beide terugkeren in latere Andesculturen.
Verondersteld wordt dat een geavanceerde regering nodig was om Caral te beheren. Er blijven vragen over de organisatie ervan, met name de invloed van voedselbronnen op de politiek.
Archeologen zijn al sinds de jaren 1940 op de hoogte van oude vindplaatsen in het gebied. Vroeg onderzoek vond plaats in Aspero aan de kust, een locatie die al in 1905 werd geïdentificeerd, en later in Caral, verder landinwaarts. Eind jaren negentig leverden Peruaanse archeologen, geleid door Ruth Shady, de eerste uitgebreide documentatie van de beschaving met werk bij Caral.